Građani u Crnoj Gori za polaganje vozačkog i sticanje dozvole troše oko četiri odsto godišnjih primanja.
To Crnu Goru, u odnosu na države Evropske unije (EU), čini i najpovoljnijom kad su u pitanju troškovi kojima su izloženi budući vozači.
Svaki kandidat auto-školi u prosjeku plaća 300 eura za obuku za vozača, za dobijanje ljekarskog uvjerenja plaća se 20 do 25 eura, dok za izlazak na test vožnje i polaganje teorijskog dijela, treba izdvojiti po 15 do 25 eura, u zavisnosti od cjenovnika auto-škole. Na kraju, kandidati koji uspješno prođu obuku i polože testove, na ime taksi za izdavanje vozačke dozvole, Ministarstvu unutrašnjih poslova (MUP) plaćaju 15 eura. Tako se ukupni troškovi za sticanje statusa vozača kreću od 350 do 365 eura.
Prema podacima Monstata, prosječna zarada bez poreza i doprinosa (neto) u junu iznosila je 708 eura. Godišnje, ako se uzme u obzir tolika plata, to bi značilo da građani u Crnoj Gori prime 8.496 eura. Ako za vozačku treba da izdvoje 350 eura, to znači da crnogorski građani na ime tog troška treba da izdvoje 4,12 odsto godišnje zarade.
Iz auto-škola u Podgorici “Vijestima” su nezvanično rekli da je aktuelna cijena za sticanje statusa vozača niska i podsjetili da su iz Udruđenja ranije Ministarstvu prosvjete uputili predlog da ona ne bude ispod 380 eura.
”A i to se ne isplati”, rekao je jedan od vlasnika redakciji.
Britanska agencija Confused.com objavila je ovih dana analizu istih troškova za građane zemalja EU. Prema tim podacima, u odnosu na godišnja primanja, status vozača najjeftinije je steći na Malti. Za obuku, izlazak na testove, takse za dobijanje dozvole, neophodno je izdvojiti 910 eura, što je, navode iz te agencije, “samo 5,4 odsto prosječne godišnje zarade u toj zemlji”.
Druga na listi sajta Confused.com našla se Poljska, gdje građani da bi naučili da voze plaćaju oko 525,45 eura, što je 6,38 odsto prosjeka godišnje zarade u državi.
Na trećem mjestu je Portugal, gdje su troškovi za obuku, testove i dobijanje vozačke dozvole oko 765 eura, što je 6,90 odsto godišnjih primanja.
U Italiji da bi dobili vozačku dozvolu, građani treba da izdvoje 1.800 eura, u prosjeku. To je 11,11 odsto prosječne godišnje zarade.
U Luksemburgu, obuka, testovi i dobijanje dozvole koštaju skoro tri hiljade eura (2.985), ali je to tek 7,69 odsto godišnjih primanja Luksemburžana.
Slični su troškovi i u Danskoj, gdje se za sticanje statusa vozača izdvaja 2.902,68 eura, što je ispod deset odsto godišnje prosječne zarade u toj zemlji (9,46 odsto).
Troškovi za dobijanje vozačke najveći su u Švajcarskoj, gdje obuka, testovi i takse koštaju 4.579,63 eura, a ta cijena čini 10,37 odsto prosječne zarade Švajcaraca.
Najviše u odnosu na godišnja primanja za sticanje statusa vozača treba da izdvoje građani Finske i Švedske - 13,03, odnosno 13,75 odsto godišnje zarade. U Finskoj, obuka, testovi i takse za vozačku koštaju 3.317 eura, a u Švedskoj 3.506,07 eura.
Prema raspoloživim podacima, cijena obuke i izlaska na testove u Hrvatskoj je oko 700, Srbiji je oko 600, a u Bosni i Hercegovini oko 400 eura. Prema podacima Uprave policije, oko 12 hiljada građana u Crnoj Gori godišnje dobije vozačku dozvolu. Auto-škole su do 4. decembra, kada na snagu stupa Pravilnik o uslovima koje treba da ispunjavaju auto-škole, u obavezi da usklade poslovanje, nabavku novih vozila, prostora, nastavnih sredstava, opreme i nastavnog kadra.
U Crnoj Gori teško položiti ispit
Crna Gora je peta država u svijetu, a treća u Evropi, u kojoj je najteže položiti vozački ispit, rezultati su jedne internet studije koja je objavljena lani, a odnosila se na podatke 108 zemalja svijeta.
Među kriterijumima koji su uticali na rangiranje su starosna granica za vožnju, troškovi polaganja vozačkog ispita, da li je potreban pisani, odnosno praktični ispit, da li je potreban pregled kod ofatlmologa, odnosno ljekarska potvrda, kao i broj sati neophodnih u vožnji da bi se izašlo na ispit.
Prema toj studiji, u nekim državama poput Litvanije, nije neophodan ljekarski pregled. Takođe, pokazala je studija, vid prije polaganja nije potrebno provjeriti u Austriji, Danskoj, Njemačkoj...
I broj časova vožnje prije ispita razlikuje se od zemlje do zemlje, pa je prema tada dostupnim podacima, u Finskoj bilo obavezno 18, a u Australiji 125 sati vožnje.
Bonus video:
