Planina Rumija i dalje je primorska ljepotica pod velom - njena ljepota sada je dostupna relativno uskom krugu “odabranih” ljubitelja prirode. Uprkos tome, njeni potencijali, posebno u svjetlu razvoja novih turističkih trendova, jednostavno ne mogu ostati skriveni.
Veliki znalac tog kraja, poznati planinarski vodič mr Željko Pejović kazao je “Vijestima” da su potencijali Rumije slabo iskorišćeni. Navodi da na njoj ima preko 15 planinarskih markiranih staza, pet kanjona, dva poligona za slobodno penjanje.
“Sada ih veoma mali broj ljudi koristi i uživa u njima i treba dobro razmisliti da li su dovoljno promovisani. Tereni oko Bara veoma su dobri za biciklističke staze, posljednjih godina dosta je urađeno na markiranju staza, lani su opremljene dvije staze za fri klajmbing. Sve to znači da se ide u dobrom smjeru, ali treba još dosta rada, jer Bar i Rumija imaju šta da ponude”, rekao je Pejović.
Novo poglavlje priče o Rumiji svakako pripada kanjoningu.
Barska Nevladina organizacija “Sua Sponte” počela je kampanju njegove promocije kao novog segmenta lokalne turističke ponude. Cilj je da Bar sa svih strana Evrope privuče adrenalinske zavisnike, jednu od najbrže rastućih turističkih grupa.
Taj proizvod bio bi razvijen na pet trasa - Vruća rijeka, Bunar, Suva rijeka, Perin potok, Međureč, uz mapiranje, infrastrukturno opremanje kanjona, obučavanje i licenciranje vodiča, promociju…
“Kupac ovog turističkog proizvoda je visokoplatežan i visokomobilan 'adrenalin junkie', turista starosti od 15 do 65 godina, koji svoju strast upražnjava tokom cijele godine. Glavna emitivna tržišta su Njemačka, Francuska i Velika Britanija, a receptivna tržišta su ruralni i ekonomski slabo razvijeni dijelovi opština Bar i Ulcinj u kojima do sad nije bilo turističke valorizacije prirodnih potencijala”, saopštili su iz “Sua Sponte”.
Podsjećaju da je Turistička organizacija Bar uvela kanjoning u više IPA projekata kojima konkuriše za sredstva iz EU fondova.
Aktivisti podgoričkog MAK-a zaslužni su što su lani u Zupcima i u Menkama opremljene staze za sportsko penjanje. Na njima su osnove ove u svijetu popularne veračke discipline već savladali i prvi “lokalci”, među kojima je i mladi biolog i naučni istraživač Vernes Zagora. Sa užadima, čvorovima i prusikom, Zagora se upoznao baš na Menkama iznad Starog Bara.
“Uvidio sam odmah da penjanje nije kao drugi sportovi koje čovjek može držati na nivou hobija, jer traži mnogo više posvećenosti i postaje način života kojem se onako vrlo rado pobjegne od svakodnevnice. Samo učenje je prilično jednostavno - sve se jako brzo uči i još brže zaboravlja, od čvorova do toga da morate navići tijelo da funkcioniše u sasvim drugačijim okolnostima, treba samo mnogo ponavljanja i upornosti. Nažalost, Bar nema svojih instruktora penjanja, pa se ovaj sport još nije razvio, ali, kroz razgovore sa sugrađanima vidim da zainteresovanih ima, što je ohrabrujuće”, rekao je Zagora.
Dok u većem broju ne stignu ljubitelji kanjoninga i slobodnog veranja, najbrojniji gosti Rumije biće i dalje trekeri, odnosno planinari - vrlo mobilna i dinamična populacija koja ne razdvaja riječi „aktivno“ i „odmor“.
Ti turisti dolaze tokom čitave godine, po pravilu su ekološki izuzetno svjesne osobe, odmor planiraju i po godinu unaprijed i žele da ga provedu u potpunom kontaktu sa prirodom. Njihova meta ovdje je barski dio Primorsko-planinarske transverzale, dug oko 60 kilometara, čija je “kapa” 1.595 metara visoki vrh Rumije.
“Svi trekeri koje vodim fasinirani su krajolikom. U pojedinim udolinama na Sozini i u Šestanima kao da je vrijeme stalo, svuda oko nas su ruralna arhitektura, stare međe, napuštene kuće, na mnogim mjestima nema ni dometa mobilne telefonije pa osim prizora uživamo i u nesvakidašnjem miru. I sve to je tako blizu gradskog asvalta i vreve, a tako daleko od naših poimanja života u XXI vijeku, pa ove trekerske ture imaju i svojstvo svojevrsne psihoterapije od urbanih stresova”, priča za „Vijesti“ predsjednik Planinarskog kluba Rumija, mr Ilija Vukotić.
Taj pasionirani aktivista civilnog sektora decenijama afirmiše planinarenje u Baru i akcentuje da su trekeri - uglavnom visoko profilisani, manje-više sa vrlo visokim školskim spremama i te da ih najviše ih dolazi iz Francuske, Rusije i Srbije.
Poznati barski planinarski zaljubljenik Senad Petović, vrsni znalac rumijskog masiva, potvrđuje da su ove staze odlično markirane - podjednako i sa barske i sa krajinske strane.
“Najčešće na Rumiju vodim domaće planinare. Dosta Barana ne poznaje svoj kraj, več im se na Fejsbuku dopadnu slike koje objavljujem sa Rumije, pa požele da to i lično vide. Dolaze najčešće ljudi sa strane: Rusi, Česi... Mnogo ih je više u planini od nas, ali u zadnje vrijeme i naši ljudi vole da idu, jer je zaista cijeli masiv prelijep“, kazao je Petović.
Galerija
Bonus video:
