Čeka li se prijem u NATO, pa da jedini aerodorom na sjeveru - u Beranama, bude aktiviran, pitanje je koje se sve češće postavlja.
Od početka kampanje za prijem Crne Gore u NATO, takav scenario mogao bi se naslutiti iz izjave nekadašnjeg slovenačkog ambasadora Jerneja Videtiča, ali i činjenice da je aerodrom, u to vrijeme vojni objekat, pošteđen tokom bombardovanja 1999.
U Opštini Berane, koja je vlasnik aerodroma, “Vijestima” je rečeno da nikada nijesu imali ni sa kim kontakte u vezi sa eventualnim aktiviranjem zračne luke.
“Nemamo informacije u vezi sa tim, a ukoliko bi ih bilo, javnost bi svakako odmah bila obaviještena”, saopštili su juče.
Videtič je ranije u Beranama kazao da bi aerodrom bio vrlo interesantan za ulaganja i investicije, ako bi Crna Gora postala članica NATO.
Iskusni diplomata je ocijenio da bi to mogla biti glavna šansa za grad, uporedivši Berane sa slovenačkim mjestom Cerklje, u koje je, kako je rekao, NATO uložio oko 100 miliona eura.
“Tamo je stvorena baza za slovenačku vojsku, s tim što nije isključena mogućnost korišćenja aerodroma ni u civilne svrhe“.
Aerodrom u Beranama, međutim, ne radi skoro 30 godina, a lokalne i državne vlasti dvije decenije obećavaju reaktiviranje.
Nesporno je da je riječ o neiskorištenom resursu sjevera, jer desetak opština u Crnoj Gori, ali i Srbiji, ne bi imalo bližu zračnu luku.
Vojska bivše SFRJ izgradila je 1974. godine pistu dugačku gotovo dva kilometra i široku 45 metara.
O kvalitetu svjedoči i to što do danas odolijeva zubu vremena, iako posljednjih decenija, od kada ga ni vojska ne koristi, beranski aerodrom služi za sve, sem za ono za šta je napravljen.
Danas je teško i zamisliti grad koji je nekada imao vazdušni saobraćaj i 10.000 radnika u industriji, a onda sa Bogavskog brda, gdje se aerodrom nalazi, baciti pogled na industrijsku zonu Rudeš.
To je slika propadanja i povratka u prošlost makar pola vijeka.
Domaći političari su tu surovu relanost pokušavali da isprave u izbornim kampanjima, pa je beranski aerodrom u njihovom izjavama u proteklih dvije i po decenije „otvaran“ bezbroj puta.
Iz današnje perspektive, Videtičeva izjava čini se mnogo realnija, nego sva obećanja lokalnih i državnih funkcionera.
“Tu je Bjelasica i mogućnosti za razvoj turizma. Tu su industrijski potencijali. Aerodrom ne bi bio klasična baza NATO alijanse. Bio bi u vlasništvu crnogorske vojske, ali bi se mogao koristiti i za civilne letove“, kazao je ranije.
Opština: Pista je odlična, neophodna velika ulaganja, ali ne možemo sami
Iz Opštine ističu da su radili uporedno iskustvo sa aerodromom u Tuzli, koji je, kako navode, jako sličan beranskom.
Zaključak je da je pista odlična, ali da su potrebna velika ulaganja u prateću infrastukturu, što lokalna uprava ne može sama da realizuje.
“Kao jedino rješenje za aerodrom Berane, vidimo aktiviranje u paketu sa aerodromima u Podgorici i Tivtu. Samostalno bi bio neisplativ. Sigurni smo da bi kao mali aerodrom pravio manje gubitke od Podgorice i Tivta, a sjeveru je potreban”.
Iz Ivangrada se nekad letjelo za TG, BG, ZG i LJ
Beranska vazdušna luka ima dugu tradiciju - prvi avioni slijetali su tu još u vrijeme Drugog svjetskog rata.
Saveznici su odatle prevozili partizanske ranjenike na liječenje u Italiju.
Ovdje je formiran i poznati sportski Aero-klub Berane, iz kojeg su izlazili školovani piloti koji su kasnije letjeli širom svijeta za najpoznatije svjetske kompanije.
Pristanišna zgrada izgrađena je šezdesetih godina prošlog vijeka, kada je uspostavljen redovni putnički saobraćaj.
Iz tadašnjeg Ivangrada , desetak godina se letjelo ka Titogradu, Beogradu, Zagrebu i Ljubljani.
Saobraćali su avioni DC3, a u kratkom periodu i foker.
Bonus video:
