“Turske kompanije, među kojima i Limak holding, definitivno nijesu zainteresovane za kupovinu aerodroma u Beranama”, kazao je za “Vijesti” ambasador Turske u Crnoj Gori Mehmet Nijazi Tanilir.
On je rekao da turskim kompanijama aerodrom nije isplativ, jer je Crna Gora mala zemlja, zbog čega su odustali od učešća na tenderu koji je ranije raspisala beranska lokalna uprava.
“Turski investitori su, zbog toga, kao i činjenice da na sjeveru živi mali broj stanovnika, zaključili da to za njih ne bi bilo isplativo i predložili novu pogodbu - da se beranski aerodrom privatizuje u jednom paketu sa podgoričkim i tivatskim, tek tada bi bio zanimljiv za nas”, kazao je ambasador Tanilir.
On je dodao da je u razgovorima sa predstavnicima Vlade Crne Gore saznao da ne predviđaju privatizaciju u paketu, što je odbilo turske investitore.
Time je očigledno stavljena tačka na priču o tome da će turski investitori ulagati u beranski aerodrom, što se često moglo čuti, kako od lokalnih funkcionera u Beranama, tako i visokih državnih zvaničnika, pa i predsjednika države Filipa Vujanovića.
Otvaranje aerodroma u Beranama do sada je, zapravo, samo bilo dio predizborne retorike i obećanja koja su neštedimice dijelili državni i lokalni funkcioneri u proteklih dvije i po decenije.
Činjenica je da bi ovaj aerodrom bio najbliži za desetak opština u Crnoj Gori, ali i u Srbiji, odnosno gravitirao bi području koje ima veliku i brojnu dijasporu. Zbog toga su se i predsjednici sedam opština sa sjevera države sastali u Beranama početkom prošle godine kako bi još jednom postavili pitanje i ubrzali ranije pokrenutu inicijativu za reaktiviranje beranskog aerodroma. Oni su tada bezrezervno dali podršku tom projektu, ali se njihova inicijativa nije pomjerila sa mrtve tačke.
Beranska vazdušna luka ima dugu tradiciju. Prvi avioni tu su sletjeli u vrijeme Drugog svjetskog rata. Pristanišna zgrada izgrađena je šezdesetih godina kada je i uspostavljen redovni putnički saobraćaj. Desetak godina na liniji Berane – Podgorica –Berane i Berane – Beograd – Berane, saobraćali su avioni DC 3, a u kratkom periodu i foker. Godine 1974. vojska tadašnje SFRJ, uradila je kvalitetnu pistu dužine blizu dva kilometra i širine 45 metara, koja i poslije četiri decenije odolijeva vremenu i nebrizi.
Bonus video:
