Istragom o aferi Agrobanka u Srbiji narednih dana biće obuhvaćene i kompanije koje su navodno bez odgovarajućeg obezbjeđenja dobile kredit, a još nisu vratile pozajmljeni novac, među kojima je i Rudnap grupa Vojina Lazarevića, poznatog srpskog biznismena iz Boke Kotorske.
Beogradski mediji juče su prenijeli da nedjeljnik NIN u novom broju otkriva da Agrobanka potražuje oko deset miliona eura od Rudnap grupe, a da još pet miliona eura banci duguje druga Lazarevićeva firma, Minel Kotlogradnja.
Lazarevićeva kompanija Rudnap je uz kompaniju EFT biznismena Vuka Hamovića godinama glavni snabdjevač električnom energijom crnogorskog tržišta.
Prije biznisa sa električnom energijom, Lazarević je bio savjetnik bivšeg premijera Filipa Vujanovića, aktuelnog predsjednika Crne Gore. Lazarević je godinama bio jedan od uticajnih ljudi okupljenih oko Narodne stranke (NS) koja je više godina bila u koaliciji sa režimom Mila Đukanovića. Vojin Lazarević je bio i poslanik NS-a.
Poslovodstvo Elektroprivrede platilo je ukupno više od 228 miliona eura za uvoz struje u prethodne četiri i po godine, a više od polovine tog novca dobile su dvije kompanije biznismena i nekadašnjih poslovnih partnera, Hamovića i Lazarevića. Uvoz struje se preliva na račune svih građana.
Iz EPCG su na optužbe da biraju najskuplje snabdjevače odgovarali da to nije tačno, jer cijene diktira momenat kada nedostaje električna energija, a mora se nabaviti, saopštavajući da su 2011. sporazume o nabavci potpisali sa oko 20 kompanija.
Crnoj Gori nedostaje godišnje više od trećine ukupne potrošnje struje, najviše zahvaljujući političkoj odluci da se održava nerentabilna proizvodnja metala u Kombinatu aluminijuma.
Prema zvaničnim podacima iz izvještaja EPCG, koje je u aprilu saopštila Mreža za afirmaciju nevladinog sektora, Rudnap i EFT su prihodovali 125,8 miliona eura od prodaje struje Elektroprivredi. Od toga, Hamović je dobio 92,9 miliona, a Lazarević 32,9 miliona eura. Prema podacima MANS-a, EPCG je struju najskuplje plaćao od početka 2007. do juna 2008. godine. U tom periodu, Lazarević nije osvojio domaće tržište, ali je EPCG prodavao najskuplju struju po prosječnoj cijeni od 68 eura po megavat-satu.
“Oni se u regionu povezuju sa nizom afera, dok u Crnoj Gori nije bilo ozbiljnijih istraga”
Srpski mediji su prošle godine objavili da Lazarević i Hamović preko svojih kompanija prodaju i kupuju polovinu struje koju Elektroprivreda Srbije uvozi i izvozi, i da su na tome u protekle tri godine obrnuli milione eura.
Osim što je označen Lazarević, na listi kompanija koje je Agrobanka kreditirala su i dvije firme iz sastava Koncerna Farmakom, šabačkog biznismena Miroslava Bogićevića. On je dospio u žižu interesovanja javnosti zbog sumnji da je od njemačkog koncerna WAC kupio 50 odsto kapitala novinske kuće Politika, iako je u nekoliko navrata to negirao.
Agrobanka od Farmakoma MB potražuje oko 10 miliona eura, a skoro istu sumu i od Fabrike akumulatora Sombor, koja je dio Bogićevićeve poslovne imperije. Između sedam i deset miliona eura Agrobanci duguju Zekstra, vlasništvo Dragana Đurića, predsjednika FK Partizan.
U toj grupi su i firme Nikolas, Lutra, Planum, Vino Župa, Prokupac Beograd, Prima Kikinda, Navip Zemun, Azotara Pančevo, Agro i PKB Imes, čiji je direktor Rajko Latinović bio i predsjednik Upravnog odbora Agrobanke. Bivša uprava Agrobanke bila je, prema pisanju beogradskih medija, bolećiva i prema firmama u stečaju, među kojima je Velefarma VFB, od koje banka potražuje više od deset miliona eura.
Tužilaštvu traženo da ispita posao EPCG sa Rudnapom i EFT-om
Iz Mreže za afirmaciju nevladinog sektora su prije četiri mjeseca ponovili poziv da Tužilaštvo Crne Gore ispita posao EPCG sa biznismenima Lazarevićem i Hamovićem, o čemu odgovora još nema.
“Oni se u regionu povezuju sa nizom afera, dok u Crnoj Gori nije bilo ozbiljnijih istraga”, naglasili su tada iz MANS-a, ukazujući na aferu o prodaji struje u Hrvatskoj i u Srbiji. Iz EFT-a su reagovali, saopštavajući da se u Hrvatskoj “ne vodi istraga u vezi sa njihovim poslovanjem”.
Iz MANS-sa su upozorili da ima dovoljno indikacija da državno tužilaštvo konačno počne da ispituje trgovinu strujom, koju plaćaju građani kroz račune, a posebno zbog toga što se postupak nabavke sprovodi bez kontrole, što otvara prostor zloupotrebama i korupciji.
Bonus video:
