Dugogodišnji izvršni direktor Agencije za elektronske komunikacije i poštansku djelatnost (EKIP) i sadašnji član odbora direktora Zoran Sekulić tužio je tu instituciju zbog navodno manje iskorišćenih dana godišnjih odmora u periodu od 2009. do 2016. godine.
U tužbi, u koju su “Vijesti” imale uvid, piše da Sekulić traži za osam godina da mu se nadoknadi 4.250.99 eura.
Sekulić je na čelu te institucije bio od 2001. do pred kraj 2016. godine.
Rasprava u podgoričkom Osnovnom sudu je završena 26. februara, a odluku će sudija Snežana Armenko donijeti u roku od mjesec dana.
EKIP taj dug koji Sekulić potražuje ne priznaje. “Vijesti” su sadašnjeg izvršnog direktora EKIP-a Darka Grgurovića pitale da li smatra da je tužba Sekulića opravdana i kakvu sudsku odluku očekuje, ali odgovor nije stigao.
Tužba Sekulića bi imala smisla ako bi se smetnulo sa uma da je on svih tih godina koje su predmet njegove tužbe, u toku kojih mu je navodno zakidano pravo na godišnji odmor, sam sebi bio šef. U toj situaciji postavlja se logično pitanje ko je Sekuliću zabranio da koristi godišnji odmor tih osam godina, ako je on bio izvršni direktor EKIP-a.
U statutu Agencije, na zvaničnom sajtu te institucije, u članu 23 (koji precizira dužnosti izvršnog direktora) u tački 2 piše - odgovara za zakonitost rada Agencije i organizuje rad stručnih službi. A, u tački 3 piše da - odlučuje o pravima, obavezama i odgovornostima zaposlenih.
Sekulić je postao direktor EKIP-a daleke 2001. godine. Pošto je po zakonu imao pravo na dva mandata na toj poziciji, on je 2008. pred kraj drugog mandata napravio manevar promijenivši dio imena institucije. Do tada se zvala Agencija za telekomunikacije i poštansku djelatnost, a od tada Agencija za elektronske komunikacije i poštansku djelatnost. Ta “suštinska” promjena omogućila mu je još dva mandata na mjestu izvršnog direktora. Svih tih godina njegovog upravljanja agencijom novinske stupce punili su tekstovi o astronomski visokim platama Sekulića i članova Savjeta, zapošljavanju po rođačkim i partijskim linijama.
Njegovu eru obilježile su i milionski vrijedne i više nego sumnjive investicije. Dvije su u fokusu tužilačkih organa.
Prva je izgradnja kontrolno-mjernog centra na Dajbabskoj gori. Specijalno tužilaštvo je pokrenulo prošle godine ponovo taj predmet koji je bio arhiviran krajem 2014. godine. U tužilaštvu je sredinom 2011. godine bio formiran predmet u vezi sa izgradnjom tornja na zahtjev skupštinskog Odbora za ekonomiju da se ispita regularnost te investicije, ali je predmet arhiviran krajem 2014. godine.
Na izgradnju tog objekta koji je, uprkos upozorenjima stručnjaka i iskustvima drugih država koje su taj problem riješile na neuporedivo jednostavniji i jeftiniji način, potpuno nepotrebno potrošeno između 5,5 i šest miliona eura, a sve je moglo da se završi za oko 300 hiljada eura.
Sve su to građani platili kroz cijene telefonskih usluga, a plaćaće i održavanje megalomanske građevine nekoliko narednih decenija. Na rasipništvo Sekulića ukazala su i tri mobilna operatera koji su u zajedničkom pismu krajem 2010. koje su uputili Odboru za ekonomiju i Ministarstvu finansija tražili da se “obuzdaju finansijski apetiti skupog regulatora”, te da su prinuđeni da povećavaju svoje usluge građanima koji sve to plaćaju.
Drugi sporni posao EKIP-a, kada je njegov direktor bio Sekulić, je kupovina dvaju poslovnih prostora 2007. godine, koje je Univerzitet prodao dvijema privatnim kompanijama SAMMS i “Šajo” za 1,6 miliona. SAMMS i “Šajo” su tri mjeseca kasnije, isti prostor prodali Agenciji za više od četiri miliona.
Sekulić ne želi da komentariše tužbu
Aktuelni član Savjeta EKIP-a Zoran Sekulić nije želio za “Vijesti” da komentariše spor koji vodi u Osnovnom sudu.
„Ne želim da komentarišem. Volio bih samo da citirate presudu kakva god ona bude“,naveo je Sekulić u kratkom telefonskom razgovoru. M. M.
Pod lupom tužilaštva 189 hiljada eura
Tužilaštvo se bavi još jednim sumnjivim poslom Agencije, odnosno Sekulića. Pod lupom tužilaštva je 189.000 eura koje je Sekulić sa još četvoro kolega uzeo od Agencije na ime dodatnog angažmana i to u periodu od 1. marta 2010. do 1.septembra 2011.
Sekulić se već godinama povezuje sa raznoraznim finansijskim problemima u radu Agencije. On je 2007. bio osumnjičen da je neovlašćeno izdavao licence operaterima mobilne telefonije i tako državu oštetio za dva miliona eura.
Sekulić je u oktobru 2016. godine donio sporne odluke o gašenju aplikacija Viber i WhatsApp na dan održavanja parlamentarnih izbora.
Bonus video:
