Bivši radnici vojne fabrike “Prva petoljetka” iz Bijelog Polja kažu da su ogorčeni, jer im ni poslije više od 13 godina još nije isplaćen dio potraživanja u iznosu od 133.000 eura. Njima je prije šest godina isplaćeno 70 odsto potraživanja, ali za 191 radnika preostalih 30 odsto nije do danas.
Radnici objašnjavaju da ih ni poslije skoro pet mjeseci predsjednik Opštine Petar Smolović i predstavnici Fonda rada nisu udostojili čak ni odgovorom na molbu da ih neko primi na razgovor.
Ukoliko se njihov zahtjev o isplati ne riješi, za 15 dana će uslijediti zbor bivših radnika, koji će tada odlučiti o daljim mjerama. Kako objašnjavaju, dio radnika je umro, ne ostvarivši svoja prava.
U dopisu Fondu i Opštini podsjećaju da je u toku stečajnog postupka započetog u “Prvoj petoljetki” 26. januara 2006. godine utvrđen iznos zarada koji treba isplatiti radnicima.
“Međutim, dok isplata još nije bila izvršena stupio je na snagu Zakon o izmjenama i dopunama zakona o insolventnosti privrednih društava o stečajnom postupku, po kome je predviđeno da se članom 86 ‘potraživanja po osnovu zarada’ mogu isplatiti u iznosu do 10 hiljada, umjesto dotadašnjih 5.000 iz stečajne mase”, navode radnici u dopisu.
Pošto više nije bilo sredstava iz stečajne mase, Opština Bijelo Polje i tadašnji predsjednik Aleksandar Žurić su svojim posredovanjem iznašli rješenje da Opština, u sporazumu sa Ministarstvom odbrane, koje je bilo učesnik u vlasništvu tog preduzeća, isplati 70 odsto traženih sredstava, a da zauzvrat dobije na korišćenje vojne objekte koji se nalaze na njenoj teritoriji, pod nazivom “Cerovo”.
Bivši radnik Rasim Čelebić kazao je da je Opština taj iznos isplatila, dok prestalih 133,102 hiljade eura nije, jer nisu imali sredstava da isplate cjelokupan iznos, s tim što se Opština usmeno obavezala da će pomoći u posredovanju kod Fonda rada, da bi im isplatili preostalih 30 odsto.
“Do danas niko se nije oglasio ni iz Fonda rada, niti Opštine. Čak nas niko nije udostojio ni telefonskog poziva, da nam objasni zašto ne mogu da nas prime pet mjeseci”, kazao je Čelebić.
Hajriz Ramović je ispričao da mu firma duguje oko 800 eura, te da se kao i većina kolega od 2006. potucaju bez posla na birou rada.
“Mnoge kolege su preminule ne dočekavši ni zarade. Kako se može osjećati čovjek koji školuje djecu, a nema nikakvih primanja. U isto vrijeme najveći broj fakulteta koje bi naša djeca mogla da upišu se plaća”, rekao je Ramović.
Istakao je da je nevjerovatno da radnicima toliko godina duguju plate, a da su aktivno radili cijelo vrijeme.
Radnici tvrde da je bivša vojna fabrika imala opremu i mašine čija je vrijednost višestruko veća od njene prodaje kroz stečajni postupak.
Kroz stečajni postupak koji je započet 26. januara 2006. godine, fabrika je prodata za oko milion i šest stotina i pedeset eura.
Bivši radnik, kasnije predsjednik sindikalne organizacije “Prve petoljetke”, a potom i opštinskog povjereništva Bogdan Krgović kazao je da je bio u toku sa svim zbivanjima u ovoj fabrici i da su radnici zaboravljeni od svih.
“Mi smo se za sve ove godine u više navrata obraćali Opštini, Fondu, Vladi, sindikatima, ali je sve ostalo bez odgovora”, objasnio je on.
Radnici očekuju da ih u što kraćem roku primi predsjednik Opštine kako bi izbjegli moguće proteste.
Na mjestu fabrike nikao veliki tržni centar
Duško Bjelić je kazao da je ovo prvi slučaj u svijetu da se zatvori vojna fabrika koja je mogla da radi i koja je radila.
“Ali nekom je odgovaralo da se ona zatvori. Još nam duguju naše zarade, iako smo se dogorili sa Vladom i Opštinom i Fondom da nam isplate sredstva, ali preostali dio nam još nije isplaćen, što je nevjerovatno”. Vladimir Obradović je kazao da je Fond rada bio dužan da isplati potraživanja radnika, na ime neisplaćenih zarada, koje nisu mogli da naplate iz stečajne mase.
“Fondu se dopisom obraćao i Socijalni savjet na čelu sa Miloradom Rmandićem, ali odgovora nije bilo”, kazao je Obradović.
Fabrika je prodata u januaru 2007. godine preduzeću Hektas Doo, vlasnika Ladimira Broliha. Početna cijena je bila 3,3 miliona eura. Kasnije je na mjestu fabrike izgrađen tržni centar City park, čiji su vlasnici bili Veselin Barović i njegovi poslovni partneri Damjan Hosta i Ladimir Brolih. Od 2017. godine prostor City parka koristi Mesopromet Franca, i tu su se smjestile Carina i sva špediterska preduzeća. Uz to, otvoren je restoran, ali i hipermarket “Franca”.
Bonus video:
