Kolašin i dalje može imati reputaciju grada vode, tvrdi jedan od osnivača preduzeća “Water group” Miro Perović, iako su neke od četiri fabrike pred stečajem.
“Votergrup Suza“, “Lipovo Akva Monta“, “Gorska“ i “Akva Bjanka“ - četiri kolašinske fabrike vode, različito su se snašle na tržištu.
Perović, međutim, kaže da brojnost fabrika nije mjerilo i da je i jedna “ozbiljna industrija”.
“Postavlja se pitanje koliko možemo biti kvalitetni. Za tržište kao što je crnogorsko, tvrdim, dovoljna su dva zatvorena sistema. U našoj državi na zdrav način, u uslovima kada uvoz ne bi bio viši od 15 odsto, mogle bi da funkcionišu dvije fabrike vode. Neznanje je razlog tih planova o otavaranju fabrika voda koji su još aktuelni”.
Više puta pominjana želja o izvozu kolašinske vode, očigledno je bila preambiciozna.
Perović pojašnjava da se njegova kompanija odavno skoncetrisla na domaće tržište i da ne razmišljaju o stranim.
Ambiciozni planovi o izvozu vode, tvrdi on, plod su laičkog pristupa.
“Voda, definitivno, nije artikal izvoznog karaktera. Ona je isplativa samo za transport ne udaljeniji od 300 kilometara. Kamion vode vrijedi oko 2.000 eura i to je artikal koji se lokalno pakuje i prodaje. Sve mimo toga je nepoznavanje i laički pristup. Mogućnost izvoza na bliskoistočno tržište je bajka”.
“Suza” je jedna od rijetkih kolašinskih fabrika koja bilježi rast prizvodnje.
Proizvode oko 10 milona litara, ali Perović kaže da se i dalje suočavaju se sa brojnim problemima na tržištu.
“Proizvođači vode se i dalje suočavaju sa nelikvidnošću tržišta, nemogućnošću pristupa jednom segmentu tržišta koji je rizičan za male proizvođače, što mi i jesmo u poređenju sa gigantima iz okruženja. Ti veliki prizvođači koji imaju širi asortiman i veće mogućnosti mogu da se izbore i za urednost naplate. Male trgovine su i dalje bitan dio tržišta, naročito u sezoni. Mi kod njih ne možemo obezbijediti urednost naplate”.
Perović tu vidi prostor da država poboljša ambijent, odnosno da reguliše sistem naplate.
Naglašava da se mora mnogo raditi na razvijanju svijesti Crnogoraca da je kupovina domaćeg - višestruko korisna.
Stečaj fabrike u Lipovu pokazao kako ne treba poslovati
Fabrika vode u Lipovu godinama je u ogromnim problemima. Poreska uprava zahtijeva pokretanje stečajnog postupka. Fabrika potražuje oko 341.000 eura, a prema posljednjim podacima je u blokadi na iznos od oko 382.000.
Fabrikom gazduje kompanija “Atlas Invest” Duška Kneževića i javnosti nepoznata arapska firma “Mega Gulf Investments Holding” iz Dubaija. Blokada je prema podacima saopštenim na zaključnom ročištu 13. oktobra minule godine, trajala neprekidno od 25. februara 2016. godine. Fabrika nije aplicirala za reprogram poreskih obaveza.
Bonus video:
