Omikron soj koronavirusa se razmnožava drugačije od ostalih varijanti tog virusa u disajnim putevima i u plućima, objavili su naučnici, dodajući da bi to saznanje moglo da pomogne u predviđanju djelovanja omikrona i posljedica koje ostavlja na zdravlje.
Pojasnili su da se omikron brže razmnožava u disajnim putevima, a sporije u samim plućima.
U poređenju s ranijom varijantom koronavirusa, deltom, omikron se umnožava 70 puta brže u tkivima koja oblažu disajne puteve, što može da olakša njegov prenos s osobe na osobu, rekli su naučnici.
Ali, u plućnim tkivima omikron se replikuje 10 puta sporije od izvorne verzije koronavirusa, što bi moglo da rezultira razvojem ne tako teškog oblika bolesti.
U saopštenju za medije koje je objavio univerzitet u Hong Kongu, dr Majkl Čan Či-vai, koji je vodio studiju napisao je:
„Važno je napomenuti da težina bolesti koja se razvija kod ljudi nije određena samo replikacijom virusa“, već i imunskom reakcijom pojedinca na infekciju, koja se ponekad razvije u upalu opasnu po život.
Konačna stručna recenzija službenog izvještaja rezultata istraživanja o omikronu je u toku, nakon čega će ga honkonški tim istraživača objaviti u stručnom časopisu, prenosi Hina.
„Ako zarazi veći broj ljudi, ovaj vrlo zarazni virus može da prouzrokuje teži oblik bolesti, pa i smrt, premda je sam virus vjerovatno manje patogen. Zbog toga bi, ako u obzir uzmemo rezultate svih nedavno sprovedenih studija koji pokazuju da omikron delimično može da izbjegne prirodno stečeni imunitet, kao i onaj postignut vakcinacijom“ sveukupna prijetnja od ove varijante vrlo verovatno bi mogla da bude velika“.
Omikron se čvršće vezuje za ćelije
Način na koji se omikron veže za ćelije i antitijela baca novo svjetlo na njegovo ponašanje i mogao bi da pomogne u stvaranju neutrališućih antitijela, rekli su naučnici.
Koristeći računarske modele proteina šiljka na površini omikrona stručnjaci su analizirali molekularne interakcije do kojih dolazi kada se protein šiljka veže za ACE2 receptore, što virusu omogućava prodor u ćeliju.
„Izvorni virus se samo „rukovao“ sa proteinom ACE2, a u slučaju omikrona „ta interakcija više izgleda poput interakcije para koji se drži za ruke s isprepletenim prstima“, slikovito je pojasnio Džozef Lubin sa Univerziteta Rutgers u Nju Džersiju.
„Molekularna anatomija, podvrsta mikroskopske anatomije koja se bavi identifikacijom i opisom molekularnih struktura ćelija, tkiva i organa u organizmu mogla bi da pomogne u tome da se pojasni na koji način omikronove mutacije 'sarađuju' i tako pomažu pri zarazi ćelija“, rekao je Lubin i dodao:
Istraživački tim napravio je model šiljka sa različitim tipovima antitijela koja su pokušale da ga napadnu. Naučnici su pojasnili da antitijela napadaju iz različitih uglova.
Čini se da će neka antitijela u tom procesu „otpasti“ dok će druga vjerovatno ostati efikasna.
„Dopunske vakcine bez sumnje podižu nivo antitijela“, rekao je Lubin.
Četvoro od 10 zaraženih nesvjesno širi virus
Zaražene osobe bez simptoma mogu znatno da doprinesu prenosu SARS-CoVa-2, s obzirom na to da čine 40,5 odsto potvrđenih infekcija u cijelom svijetu, rezultati su studije koje je objavila JAMA.
Naučnici su objedinili podatke iz 77 prethodno sprovedenih studija u kojima je bilo uključeno ukupno 19.884 osoba sa potvrđenom infekcijom SARS-CoV-2.
Ustanovili su da je među zaraženima bilo oko 40 odsto asimptomatskih osoba. Takođe je otkriveno 54 odsto zaraženih trudnica, 53 odsto putnika zaraženih tokom putovanja avionom ili na krstarenjima, 48 odsto zaraženih osoba u staračnim domovima i 30 odsto zaraženih u zdravstvenim ustanovama, bilo da se radilo o zaposlenima ili o hospitalizovanim pacijentima.
Ukupno asimptomatskih infekcija u Sjevernoj Americi bilo je oko 46 odsto, u Evropi oko 44 odsto i u Aziji 28 odsto.
„Visoki postotak asimptomatskih infekcija ukazuje na potencijalni rizik od asimptomatskog prenosa zaraze u zajednicama“, napisali su Min Liu i njegovi kolege sa kineskog Univerziteta Peking.
Bonus video:
