Nemate, veli, namjeru, da se izjasnite o recentnim događajima u Baru?
A?
Vezano za ideju o izgradnji vrtića između zgrada Gimnazije, Muzičke škole “Petar II Petrović - Njegoš” i Osnovne škole? Sječa čempresa? Ljudi koji su svojim tijelima branili čemprese od sječe? Sigurno ste čuli nešto o tome?
A to - Naše pleme arhitektonsko snom mrtvijem spava,/ nad nama arhitektima je nebo zatvoreno - što bi rekao Karađorđe. Ili to bješe Sima Matavulj Sarajlija?
Molim vas...
OK, oprostite. Šalim se. Kad smo već kod čempresa, najprije bih provjerio, molim vas, da li su to stvarno čempresi. Jednom sam pisao o sječi čempresa - jednom davno, vi ste tada bili u prvom ili drugom razredu osnovne škole, sumnjam da ste to zapazili - da bi se na kraju ispostavilo da ipak nije riječ o čempresima, nego o kedrovima. Molim vas. Grdno su mi to zamjerili ovi iz...
Znači nemate namjeru da se pozabavite barskom epizodom...
Rado bih napisao koji redak o tome, velika je to tema, vrlo inspirativna i od osobitog je društveno-političkog značaja - vrlo potentna, ukratko - skidam kapu Barankama i Baranima, svaka čast - imponuje mi njihov hrabri čin - ali ispade da se nisam još izjasnio ni o Konkursu za Sadine - a ovi već raspisaše dva nova konkursa.
O Sadinama?
Nisam se izjasnio, konkretno, o ulozi dvojca dr Svetislav Gavrov Popović & dr Rifat Alihodžić u toj sramotno-bezveznoj raboti oko Sadina - a već imamo Konkurs za idejno arhitektonsko rješenje zatvorenog kompleksa Zavoda za izvršenje krivičnih sankcija, Opština Danilovgrad - to je preuzeo Rifat, moj veliki prijatelj, još iz onih dana - dana jorgovana - i Međunarodni konkurs za idejno rješenje postavke izložbe - postavke izložbe?, pratite li? - u Nacionalnom paviljonu Crne Gore na Svjetskoj izložbi Expo 2020 u Dubaiju, Opština Dubai, Ujedinjeni Arapski Emirati - to je preuzeo, pogađate - niko drugi do Sveto Gavrov.
Sveto Gavrov?
Za nijansu je interesantniji Rifatov Konkurs, ako mene pitate. Svetov Konkurs je... fali mi riječ. Imate tu tačku 12 u raspisu; pa kaže, između ostaloga: “Završetkom konkursa i isplatom nagrada, prestaju sve obaveze Ministarstva vanjskih poslova prema nagrađenim autorima. Nagrađeni radovi postaju vlasništvo Ministarstva vanjskih poslova, pa ih može dodijeliti drugom na detaljnu razradu i pripremu detaljnog dizajna.”
Zašto drugom, za ime boga?, pitate se vi? Jeste to malo... improper, inappropriate. Na francuskom, na jeziku diplomatije, rekli bismo - déplacé.
Poslušajte kako to zvuči u prijevodu na MVPCG-engleski, pa sami prosudite: “Upon completion of the competition and prize pay-out (prize pay-out - zaboga miloga - op.a.), all obligations of the Ministry of Foreign Affairs to the awarded authors will be terminated (terminated! - op.a.). The awarded entries will become the property of the Ministry of Foreign Affairs, so the Ministry can allocate them to another entity for a more detailed elaboration and preparation of a detailed design.”
Jezivo. I sve to za nikakve pare. Ooooj kukavna crnogorska diplomatijo ugašena. Odvojili su bijednih 10.000 za ideju - a ostalo će pajtosi da obave - koji sve znaju - ali, avaj, nemaju ideju...
Najviše mi se sviđa ovo: “completion of the competition”. Nastupiću, života mi, pod parolom: I am here to complete, rather than to compete - You bitches!
Ali...
Nisam se izjasnio, kad već pomenuh konkurse, ni o rezultatima Pozivnog konkursa za izradu idejnog urbanističkog rješenja zone “K4” sektora 65 Državne studije lokacije “Rt Đeran - Port Milena”, Opština Ulcinj. To je priča od koje bi svima vama - arhitekticama mladima i arhitektima mladima - pale gaće - svima bi popustila lastika na gaćama - to sam htio da kažem - samo kad biste bili upućeni u detalje te nadnaravne priče. Dakle, raspišete konkurs, pa vam stigne samo jedan rad - jedan jedini - tako da ste primorani, podrazumijeva se, da obustavite radnju - pa napravite pozivni konkurs - POZIVNI, obratite pažnju - to znači da ste pozvali ljude za koje smatrate da su u stanju da odgovore na izazov - i opet puknete. Ne valjaju ni radovi pozvanih. I sad Žiri mora da prione na posao, pretpostavljam - i da riješi taj, očigledno nerješivi problem.
Ali...
A nisam se još izjasnio ni o Izvještaju o reviziji Nacrta planskog dokumenta Detaljni urbanistički plan “Drač - Vatrogasni dom”, Glavni grad Podgorica - od 27. februara, odnosno 7. marta ove godine - u kojem je pomenuti prof. dr Svetislav Gavrov Popović, d.i.a., u ulozi predsjednika Savjeta za reviziju planskih dokumenata, izašao sa par ubibože banalnih konstatacija - onako direktno iz mudre glave - koje je mogao da napiše i da potpiše - ruku na srce - bilo koji polaznik drugog razreda Srednje građevinske škole - slava joj i milost.
Najsmješnije je što su se Svetove nazovi-opservacije dopale nikome drugome do dr Milici Vujošević, mast. ing. arh. (KANA/ Ko ako ne arhitektica mlada bombe bacala) - kojoj nikad ništa nije bilo do kraja jasno - a već imamo i Mišljenje na Korigovani nacrt - koje niko ne pominje. Pogodite zašto? Pazite: na Korigovani nacrt Detaljnog urbanističkog plana “Drač - Vatrogasni dom”, od 21. avgusta ove godine. S tim da ni nacrt, a ni Korigovani nacrt nemamo na Internet-adresi sekretarijat-za-plurzs.podgorica.me. A dobili smo, u međuvremenu, i Mišljenje na Nacrt Detaljnog urbanističkog plana “Drač - za Urbanu cjelinu Nova Varoš 1.2”, od 10. oktobra - koje bolje da ne pominjem... jetra bi mi stradala, ozbiljno...
Dajte neke veselije teme, molim vas...
OK, u Podgorici, Glavnom gradu Crne Gore, u samom centru, u ulici Vuka Karadžića - na potezu između Balšića ulice i ulice Marka Miljanova, sa sjeverne strane, preko puta Karađorđevog parka - nalazi se stambena zgrada - trospratnica (podrum, prizemlje i tri sprata) - ni po čemu posebna, rekli bi mnogi naši sugrađani.
Ako izuzmemo činjenicu da je ta zgrada građena neposredno po okončanju Drugog svjetskog rata - u sam osvit tzv. herojskog perioda razvoja grada pod Goricom - u vrijeme kad se divan Titograd polako dizao iz ruševina Podgorice stare - kao feniks iz pepela - kao i činjenicu da su se čak dvije fotografije te zgrade - baš te zgrade, a ne neke druge - našle u prvoj foto-monografiji grada koji smatram svojim - “Titograd” (Agencija za fotodokumentaciju, Zagreb, 1958.) - onda ta zgrada definitivno nije ni po čemu posebna.
Ne rekoh vam da dobar dio onoga što stoji iza moga stanovišta da (još uvijek) ima dobre arhitekture u Podgorici, počiva upravo na prepoznatljivoj, racionalističkoj oblikovnoj matrici - na vrlo specifičnom oblikovnom kodu, koji bismo, uz par ograda, mogli svrstati i pod odrednicu “estetski funkcionalizam i kreativni konstruktivizam” (Tomislav Premrl). Dakle, na oblikovnoj matrici kojoj pripada i pomenuta stambena zgrada u ulici Vuka Karadžića.
I izađoh u šetnjicu prije nekih... par nedelja, mjesec dana, ne više... veče je bilo prekrasno - i primijetih, ničim izazvan, da dobri ljudi dižu krov pomenute zgrade u ulici Vuka Karadžića - na samom uglu sa ulicom Balšića - s očiglednom namjerom da tu uguraju potkrovlje. Neću vala, rekoh, da pitam dobre ljude da li im je čika Duško udario pečat na Rješenje, i da li su uredno prijavili početak radova kod teta Rine i teta Bisere - sve po novom, čika Pavlovom Zakonu - nego ću sve to sam da iskopam na Internet-adresi mrt.gov.me - ili pak na Internet-adresi sekretarijat-za-plurzs.podgorica.me - kao što bi učinio i svaki drugi građanin koji ljubi Crnu Goru - majku našu - s jedinim ciljem da promoviše vjeru građana u sistem.
Nastavak u sljedećem, ili u nekom od sljedećih brojeva...
Bonus video:
