U organizaciji JU Muzeji i galerije Budve, avgusta ove godine, u Spomen domu “Stefana M. Ljubiša”, priređena je izložba najnovijih radova istaknutog crnogorskog slikara Sava Pavlovića (Bar, 1947).
Pavlović je završio Školu primijenjenih umjetnosti u Sarajevu, Višu pedagošku školu - likovno vaspitanje u Beogradu i Fakultet za likovni odgoj i likovne umjetnosti u Rijeci. Studijski je boravio u Rimu, Parizu i Atini. Do sada je imao preko dvadeset samostalnih, a učestvovao je na brojnim kolektivnim izložbama u zemlji i svijetu.
Član je ULUCG-a, stalno živi i stvara u Petrovcu i Reževićima. Aktuelnu izložbu prati kolorni katalog sa uvodnim zapisom pjesnikinje Vesne Bjelice Ćurčić.
U kamernom izložbenom prostoru u Starom gradu, Pavlović se ljubiteljima umjetnosti predstavio sa tridesetak najnovijih akvarelskih radova malog formata, pod nazivom “Pljos na pjenu od mora”. Pavlović pripada onim umjetnicima koji kontinuirano u dužem periodu i sa osobitim zanosom njeguju akvarelski način likovnog izražavanja.
Prilikom aktuelne kreativno-likovne egzekucije, Pavlović sa osobitim poetsko-romantiziranim nabojem i posebnim senzibilitetom, slika svoje omiljene podsticajne atribute, more, ponte, vale, seke, grote, školjiće, bujno rastinje, šipke, smokve, brodove, barke, kućišta, crkvice.
Prikazujući naglašeno fluidne ambijentalne alemente, morski supstrat, valove, struje pjenu, te nebeska prostranstva, oblake, sumaglicu i sunčeve zrake, Pavlović se koristi obiljem vodenog rastvarača, tako da su oslikane površine veoma prozirne, transparentne i meke.
No, tokom islikavanja čvrstih i petrificiranih sedimentnih naslaga, on pojačava hromatiku, posebno u prednjem planu, čime značajno potencira dubinske vizure. Takođe, bliži elementi, po pravilu su slikani toplim tonalitetom, a oni udaljeniji hladnim i svjetlijim nijansama. Van svake sumnje, Pavlović je istinski maestro akvarela, on ga osjeća cjelokupnim svojim bićem, i bez obzira da li svoja akvarelska ostvarenja supstituiše u čvršćem, intenzivnijem i žešćem opsegu, ili pak u mekom, fluidnom i transparentnom, on je u potpunosti svoj na svome, i zbog toga mu trba uputiti iskrene čestitke.
Povratak izvornoj tehnici
Pavlovićevi dosadašnji radovi ostvareni u toj prastaroj, ali veoma popularnoj i omiljenoj tehnici, uglavnom su bili izuzetno velikog formata. Zapravo, on je na određeni način, u tim svojim prethodnim gigantiziranim eksplikatima transformisao, nadgradio, ili pak pretočio klasični akvarel, u neku vrstu gvašnog supstrata. Suspregnuo je tečnost, pojačao značajno pigmentaciju i hromatski intezitet podigao gotovo do krešenda.
Njegovi radovi u tom i takvom opsegu, dosezali su do asocijativnog i poluapstraktnog nivoa. Nasuprot tome, u recentnim minijaturama, Pavlović se poput nekog razuzdanog dječaka, vraća svom prapočetku, baznom paradigmatskom polazištu, odnosno svojoj izvornoj mediteransko-ambijentalnoj komponenti.
Na sceni su eksplicitniji i bjelodaniji mnogi elementi, a u tehničko-tehnološkom smislu, Pavlović se u najnovijim mini-prizorima, vraća izvornoj akvarelskoj tehnici, smanjio je obim pigmentacije, povećao količinu rastvarača i, utihnuo je osobito hromatski intenzitet. To su zasigurno neki povratni putevi ka samom sebi, prema vlastitoj duhovnoj nutrini.
Bonus video:
