Neki se preporode, neki sačuvaju život s novim licem, nogama i rukama. Prema podacima Ministarstva zdravlja objavljenim u novembru prošle godine, na listama čekanja za transplantaciju bubrega nalazi se 24.449 pacijenata, za transplantaciju jetre 2600, srca 1422, pankreasa 277, pluća 204 i rožnjače 4119, i svi su u nadi da će se 'vratiti u život' i povratiti svoje zdravlje s doniranim organom. Dok Turska sporo napreduje s kadaveričnim doniranjem organa, na vrhu je svjetske liste u transplantaciji organa od živih donora. Načelnik Centra za transplantaciju organa univerzitetske bolnice Acıbadem Atakent prof. dr Hamdi Karakayalı kaže: „Turska je jedna od najiskusnijih zemalja u svijetu što se tiče transplantacije organa od živih donora, iz tog razloga mnogi pacijenti iz inostranstva dolaze u našu zemlju kako bi dobili pristup ovom tretmanu, a ljekari iz mnogih zemalja dolaze u našu zemlju i naše centre za transplantaciju organa u svrhu obuke kako bi posmatrali i naučili da operišu. Turska postaje sve omiljenija ne samo zato što ima najiskusnije ljekare, već i zato što ima bolnice s izvrsnom infrastrukturom i opremom te koristi najnovija tehnološka dostignuća.”
Napredna tehnologija pridodata iskustvu ljekara!
Razvoj u oblasti medicine u Turskoj i zadivljujući napredak tehnologije uz pridodato iskustvo ljekara donijeli su poslednjih godina inovacije u hirurškim tehnikama koje su u prošlosti bile nezamislive. Posebno treba naglasiti da se danas čak i posebno teške i složene operacije mogu izvesti u znatno kraćem vremenskom periodu, uz manji rizik od krvarenja, uz viši stepen bezbednosti po pacijenta i komfora za hirurga, a dobijeni rezultati značajno su bolji, stoga prof. dr Karakayalı pojašnjava: “Na primjer, već gotovo 20 godina laparoskopske (zatvorene) operacije postale su rutinski postupak kod transplantacije organa, posebno kod operacije bubrega, što rezultira kraćim boravkom u bolnici, manjim bolom i boljim kozmetičkim rezultatima za donore bubrega. Zbog prednosti ove metode u transplantaciji organa, ali i u drugim operacijama, transplantacija bubrega kod nekih odabranih pacijenata, u novije vrijeme čak i operacije transplantacije jetre, počinju se izvoditi zatvorenom metodom. Zahvaljujući sve većem iskustvu i tehnologiji koja se stalno razvija, ova metoda počinje da se koristi i u operacijama transplantacije jetre.”
Robotska hirurgija poslednjih godina izbija u prvi plan
Navodeći da je jedan od najvažnijih tehnoloških razvoja u oblasti medicine poslednjih godina uvođenje robotske hirurgije, prof. dr Hamdi Karakayalı dodaje: „Robotska hirurgija, koja se naširoko koristi posebno u urološkim, ginekološkim i operacijama gastrointestinalnog sistema, počinje da zauzima svoje mjesto u transplantaciji organa. Iako je viša cijena važan ograničavajući faktor, treba naglasiti da ta metoda donosi značajne prednosti u odnosu na laparoskopsku hirurgiju.”
Umjesto u dvije, slika u tri dimenzije
Dakle, koje su razlike između transplantacije organa robotskom hirurgijom i laparoskopske hirurgije? Načelnik Centra za transplantaciju organa prof. dr Karakayalı daje kratak pregled razlika: „Kod laparoskopske hirurgije hirurg izvodi operaciju uz pomoć kamere i instrumenata umetnutih u abdomen, i zatim sve prati preko slike u dvije dimenzije; u robotskoj hirurgiji operacija se izvodi uz uvećanu 3D sliku visoke rezolucije. Pokretljivost hirurških instrumenata smještenih u abdomenu time je mnogo veća, što olakšava izvođenje operacije na kontrolisan i bezbedan način.”
Velike prednosti za pacijenta, donora i za hirurga
Robotska hirurgija ne znači nužno da operaciju izvodi samo robot. Ruke robota izvode samo pokrete hirurga koji ih koristi. Korišćenje svih ovih tehnoloških dostignuća u oblasti medicine, posebno u hirurgiji, ima samo jednu svrhu; izvesti operaciju koja je bezbednija, s manje komplikacija i manjim rizikom od krvarenja! Na taj se način pacijentu skraćuje boravak u bolnici, pacijent osjeća manje bolova, hirurški rezovi su znatno manji, i zato se pacijent može ranije vratiti na posao i svom životu. Prof. dr Karakayalı kaže: "S druge strane, budući da se organ izvadi iz donora bez ikakvih oštećenja, on počinje da funkcioniše odmah nakon transplantacije, a proces oporavka pacijenta je nesmetan i skraćen."
