Prvo vatrogasno društvo u Pljevljima formirano je prije tačno sto godina za vrijeme Austrougarske vladavine i funkcionisalo je na dobrovoljnoj osnovi.
Društvo je nastalo iz nužde jer je vatra često zahvatala pljevaljske drvene dućane grijane mangalom. Zbog toga su članovi prvog vatrogasnog društva bile većinom pljevaljske zanatlije.
Vatrogasno društvo je radilo sa prekidima, a ponovo je forirano 1933. godine. Imalo je 73 člana koji su mahom bili zanatlije i radnici do 35 godina starosti. Zadatak mu je bio da obučava članstvo i da štiti građanstvo i imovinu od požara.
Drugi svjetski rat je prekinuo djelovanje ovog društva, ali je ono oživjelo odmah po oslobođenju, odlukom Narodnog odbora sreza Pljevalja 1946. godine sa 24 člana. U stalnoj borbi sa oskudicom i nedostatkom opreme vatrogasci su gasili požare, praktično goloruki, običnim kantama za vodu. Godine 1948. u društvu počinje organizovaniji rad kada se i obezbjeđuju sredstva za nabavku osnovne vatrogasne opreme - motornih pumpi, crijeva... Vatrogasna jedinica tada je brojala preko 100 članova, uglavnom radnika.
Komandir odjeljenja za preventivu u Službi zaštite Opštine Pljevlja Ratko Pejović kazao je da su prva vatrogasna kola tipa “praga”, kapaciteta 1.500 litara vode, nabavljena 1952. godine.
„Deset godina kasnije dolazi do formiranja Opštinskog vatrogasnog saveza za područje teritorije Pljevalja i Žabljaka koji je trebalo da otkloni mnoge nedostatke u funkcionisanju vatrogasnih službi. Za predsjednika je izabran je Milosav Ćosović. Zgrada u kojoj su smješteni vatrogasci pravljena je za potrebe vatrogasne službe iz sredstava vatrogasnog fonda od premija osiguranja od požara a koja su, prema odluci Skupštine opštine trebalo isključivo da se koriste za nabavku vatrogasne opreme i stručno osposobljavanje kadra“, ističe Pejović.
Prema njegovim riječima, jedan od inicijatora osnivanja vatrogasnog društva 1946. godine bio je Mustafa Zuković koji je ovim poslom počeo da se bavi 1933. godine a ubrzo zatim je postao i prvi odjelni vođa u dobrovoljnoj vatrogasnoj četi. Zuković je do 1948. godine bio komandir na volonterskoj osnovi a nakon toga do odlaska u penziju 1972. godine tu dužnost je obavljao profesionalno.
„Zukovića, je naslijedio njegov zamjenik Bahrija Brahić, vatrogasni tehničar sa činom višeg vatrogasnog oficira koji je dobitnik mnogobrojnih društvenih priznanja. Na toj funkciji se zadržao do 1990. godine. Na dužnosti komandira Vatrogasne jedinice 1990. godine dolazi Mlađen Simović, takođe više puta nagrađivan za svoj rad“, rekao je Pejović.
Odlukom Skupštine opštine Pljevlja 1991. godine potpuno se profesionalizuju i osniva se Vatrogasna jedinica, a 2008. SlužbA zaštite i spasavanja.
„Tih godina dolazi do djelimične nabavke opreme. Takođe, nabavljeno je novo vatrogasno vozilo za gašenje požara u uskim gradskim ulicama kao i vozila za tehničke intervencije. Uslovi za smještaj vatrogasaca su korektni, što se ne može reći za garažni prostor koji je skučen i neuslovan. 2007. godine je urađen kompletan projekat novog Vatrogasnog doma. Obezbijeđena je lokacija ali realizacija projekta čeka neko bolje ekonomsko vrijeme. Služba u svom sastavu danas ima 34 zaposlena a dežurstvo je organizovano po četvorobrigadnom sistemu. Značajan broj zaposlenih je završio specijalističke obuke iz svih oblasti zaštite i spašavanja. Služba posljednjih godina kadrovski jača sa povoljnom starosnom strukturom, ali i dalje suočena sa problemima koji su generacije prije mučili - nedostatkom tehničkih sredstava i opreme i sa starošću postojeće“, rekao je Pejović.
Umjesto bleh muzike, Služba sada ima internet portal
U okviru društva radila je bleh muzika od 1946. do 1958. godine sa istaknutim muzičarem, kapelnikom Dragišom Pelcom. U to vrijeme svako bolje vatrogasno društvo sa tradicijom je imalo bleh muziku pa tako i pljevaljsko. Često je u saradnji sa pozorišnom sekcijom društva „Bratstvo“ učestvovalo u pozorišnim predstavama i priređivala promenadne koncerte.
Nastala je kao potreba relaksiranja poslije napornog posla i kao način da se članovi društva drže na okupu. Nije bilo praznika a da ga muzičari vatrogasci nisu uljepšali svojom svirkom. Uz zvuke ove muzike na vječni počinak su ispraćeni i brojni Pljevljaci. Ovaj vid muzičke djelatnosti preuzelo je društvo pri Rudniku uglja, a zatim je potpuno zamrlo. Prateći moderne trendove i savremena kretanja Služba zaštite i spasavanja je osnovala svoj internet portal.
Bonus video:
