Dio radnika pljevaljskog “Grijanja” najavio je da će tužiti tu opštinsku firmu, ako im u skorije vrijeme ne isplati sedam zaostalih zarada.
Ložači iz kotlarnice u Skerlićevoj ulici, iz koje se grije dobar dio grada, tvde da su 18. maja dobili posljednju - novembarsku platu.
“Obraćali smo se više puta rukovodstvu firme, ali umjesto odgovora na naše opravdane zahtjeve od predsjednika Odbora direktora dobijali smo upozorenje da među nama ima viška i da smo zaposleni po političkoj liniji. Sa svojim problemima upoznali smo i predsjednika Opštine (Mirka Đačića). Dosta smo trpjeli, moraćemo sudskim putem da tražimo naše zarade“.
Radnici navode da su zarade počele da kasne od marta 2017.
Prosječna zarada ložača tokom sezone grijanja je 400 do 450 eura, a nakon prestanka loženja 350.
“Rukovodstvo je tražilo da se zarade smanje za 20 odsto, jer firma loše posluje. I na to nismo pristali jer nam nisu dali garanciju da ćemo i tada redovno primati platu. Nalazimo se u veoma teškoj situaciji. Skoro svi smo porodični ljudi, a mnogi su podstanari i putuju do svojih radnih mjesta. Od svih zaposlenih u pljevaljskoj Opštini - u najgoroj smo situaciji jer nismo zarade primili sedam mjeseci”.
Ističu da su više puta tokom sezone grijanja pokušavali da štrajkuju, ali da nijesu uspjeli u tome jer su morali da održavaju minimum procesa rada, odnosno da redovno isporučuju toplotnu energiju korisnicima.
“Jedini smo ložači u Crnoj Gori koji koji nemamo beneficirani radni staž. Uslovi u kojima radimo su loši, a kotlarnica nema dobru ventilaciju pa se gušimo u dimu i prašini. Kotlovi su dotrajali, a loše je stanje i na distrubutivnoj mreži jer se ništa ne ulaže. Za sve što je loše krivi smo mi ložači, a niko neće da kaže u kakvom je stanju oprema i mreža. Nemamo skoro nikakve mehanizacije, pa smo primorani da kopamo ručno kanale da bi otklonili kvarove na mreži”.
“Grijanje” nema izvršnog direktora nakon što je sredinom decembra 2016. Besalet Bošković (SD) podnio neopozivu ostavku. Odbor direktora je u dva navrata predlagao kandidate za mjesto izvršnog direktora, ali oni nijesu dobili potrebnu podršku članova Odbora za izbor i imenovanje pljevaljske Skupštine.
Funkciju v.d. izvršnog direktora više od godinu obavlja jedna od zaposlenih radnica - Mila Vasilijević.
Prinudna naplata vodi u nelikvidnost
Vasilijevićeva je kazala da firma doći u “situaciju totalne nelikvidnosti i zastoja u funkcionisanju”, ako radnici pokrenu postupak prinudne naplate potraživanja.
“U tom slučaju se ne može garantovati ni dosadašnja dinamika isplate zarada...”.
Ona tvrdi da zarade kasne jer prihodi preduzeća nisu na nivou potrebnom za izmirenje svih troškova.
Ističe i da u ukupnim poslovnim rashodima dominantno učestvuju bruto-zarade.
“Do perioda prije stupanja na snagu Zakona o reprogramu poreskog potraživanja i uz opredjeljivanu subvenciju Osnivača, održavalo se prividno stanje urednog funkcionisanja preduzeća redovnom isplatom zarada radnicima, a bez plaćanja doprinosa na zarade. Od početka primjene Zakona i odobrenog reprograma poreskog potraživanja uredno se izmiruju... Usljed toga, preduzeće počev od marta 2017. godine nije u mogućnosti radnicima da izmiruje zarade u periodima kraćim od 45 dana u prosjeku”.
Ona je kazala da u potpunosti razumije nezadovoljstvo radnika jer je i sama radnik.
“Činim sve da se održi minimum solventnosti i likvidnosti”.
Bonus video:
