Za ovog numizmatičara sve je počelo prije petnaestak godina, kada je bio učenik osnovne škole.
“Majka mi je dala jedan euro za doručak, a na njemu je bio lik Mocarta. Bio mi je interesantan, sačuvao sam ga i tako sam počeo da da pravim kolekciju kovanica eura. Tada nisam znao da li to još neko sakuplja. Tek posljednjih godina, pomoću društvenih mreža, saznao sam da je sakljupljanje kovanica eura jako popularno u Evropi”, priča Novljanin Renato Grgurević.
Objašnjava da postoje državni euro novčići nominacije od 1 cent do 2 eura.
“Svaka država članica Evropske unije ima svoje euro novčiće, koji su u opticaju. Države, prema zakonima Evropske unije, imaju pravo da nakon nekoliko godina mijenjaju dizajn tih novčića. To su do sada uradile Španija - zbog smjene kralja, San Marino, Monako, Vatikan - zbog novog pape, Holandija - smjena kraljice, i Belgija. Pored tih, tu su takođe i komemorativni novčići od 2 eura, koje države članice EU izdaju svake godine. Na tim novčićima prikazuju poznate ličnosti iz njihove istorije, istorijske događaje, važne datume itd. Oni u kolekcionarskim krugovima imaju vrijednost veću od nominalne. Najskuplji od njih je novčić iz Monaka, sa likom Grejs Keli, čija vrijednost raste svake godine, a trenutna je oko 2.500 eura, što je san svakog kolekcionara”, kaže Renato, u nadi da će ga jednog dana i on imati u svojoj kolekciji.
Pored državnih, postoje i posebni kolekcionarski euri napravljeni od srebra u apoenima od euro i po, 2 i po, 3, 5 i 10 eura, ali oni se se ne koriste kao platežno sredstvo. Izdaju se i posebno skupi novčići, čak i do 500 eura nominacije, napravljeni od zlata i drugih vrijednih metala, a cijene su im astronomske.
Renato eure za svoju kolekciju pronalazi slučajno: prilikom trgovine u prodavnicama - to su takozvani cirkulisani novčići, razmjenom duplih kovanica sa kolekcionarima iz Evrope i kupovinom od kolekcionara.
“Posljednje novčiće nabavio sam prije nekoliko dana. Riječ je o seriji od tri novčića koji komemorišu 100 godina nezavisnosti Baltičkih država: Estonije,Litvanije i Letonije”, kaže Renato.
Renato ima kolekciju državnih setova, u kojoj su svi, osim seta Monaka i Vatikana. Sakuplja i komemorativne novčiće od 2 eura.
“Od oko 351, koliko ih je sada izdato, u mojoj kolekciji ih je 250. Svake godine izlazi oko 30-40 takvih novčića”, ističe Renato.
Ima i cijelu seriju slovenačkih novčića od 3 eura, seriju portugalskih novčića od 2 i po eura i još neke od euro i po i jedan novčić od 10 eura iz Francuske. U Renatovoj kolekciji su novčići Njemačke, Grčke, Austrije, Irske, Španije, Portugala, Slovačke, Holandije, Estonije, Litvanije, Letonije, Kipra...ali mu nedostaju neke kovanice iz Finske, Malte i Luksemburga, do kojih se najteže dolaze jer su skupi.
“Najskuplji od svih su novčići Vatikana, Monaka, Andore i San Marina. Njih nemam mnogo, po nekoliko iz svake države. Problem je što cijena starijih novčića iz tih zemalja raste s godinama. Za novčić od 2 eura iz Vatikana iz 2017. godine treba izdvojiti 50 eura. On se teško može naći u opticaju i kupuje se u kolekcionarskim radnjama. Najviše sam izdvojio novca za novčić iz San Marina, koji sam platio 55 eura. Najskuplji, onaj koji je san kolekcionara, je novčić Monaka iz 2014. godine – sa likom princeze Grejs, koji košta oko 2.500 eura”, objašnjava Renato.
Do najdražeg novčića došao je slučajno.
“Meni su svi novčići iz moje kolekcije dragi na svoj način, ali ako moram moram da izaberem najdraži, to bi bio španski komemorativni novčić od 2 eura iz 2005. godine sa prikazom Don Kihota i vjetrenjača. Dobio sam ga slučajno - kao kusur u samoposluzi”.
Renato nikada nije razmišljao o prodaji svoje kolekcije jer je u nju uložio mnogo truda, vremena i novca, ali ponajviše ljubavi.
Filatelista i kolekcionar zastava
Renato Grgurević rođen je u Kotoru 1988. godine, gdje je završio Srednju pomorsku školu, a potom i Fakultet informacionih tehnologija u Podgorici. Plovi za jednu britansku kompaniju pet godina I i već je bio na svim kontinentima, osim na Antarktiku.
Plovidba mu je pomogla u kompletiranju njegove druge kolekcije - zastava. Ljubav prema ovom hobiju naslijedio je od djeda koji je, kao i on, bio pomorac i sa putovanja svjetskim morima kao suvenire donosio zastave. Renato ih sada ima 262, a nedostaju mu zastave nekih zemalja Okeanije i Afrike do kojih je jako teško doći, ali se nada da ću i njih u skorijoj budućnosti nabaviti. Renato ima i lijepu kolekciju poštanskih markica, što je takođe započeo njegov djed, ali je Renato odlučio da sakuplja samo crnogorske markice.
Bonus video:
