Da komunikacija između dva čelna čovjeka Opštine i Skupštine opštine Budva Marka Carevića (Demokratski front) i Krsta Radovića (Demokrate) praktično ne postoji pune dvije godine svjedoči i slučaj šetališta u Petrovcu, za koje su i jedan i drugi opštinski funkcioner tražili od Specijalnog državnog tužilaštva da im da saglasnost za završetak radova na rekonstrukciji.
Zbog toga što međusobno jedan drugog ne obavještavaju o svojim potezima, to je dovelo i do svojevrsne blamaže Opštine, jer je još sredinom januara prošle godine Radoviću stigao dopis od tužilaštva na čijem je čelu Milivoje Katnić da se mogu izvoditi radovi.
”Opština može preduzimati investicione aktivnosti na dovršetku izgradnje šetališta u Petrovcu i da isti neće uticati na krivični postupak pred Specijalnim državnim tužilaštvom”, piše u dopisu koji je dostavljen Radoviću kao odgovor na seriju dopisa koji je on tokom 2019. slao tadašnjem VDT Ivici Stankoviću.
Međutim, Carević poslije gotovo dvije godine šalje dopis aktuelnom v.d. vrhovnog državnog tužioca Draženu Buriću tražeći praktično isto ono što je Radović tražio, saglasnost da se radovi izvedu na šetalištu, pošto istražitelji SDT-a godinama ispituju malverzacije oko izgradnje.
Careviću je nedavno saopšteno iz VDT-a da su dopis poslali Specijalnom tužilaštvu, istom onom koje je Radoviću odgovorilo da lokalna uprava ima saglasnost.
Očigledno dva čelna čovjeka nemaju ama baš nikakvu komunikaciju, kako u ranijem, tako i u aktulenom mandatu gradske vlasti, koje sačinjavaju njihove partije DF i Demokrate.
Radović je juče “Vijestima” kazao da je o dopisu koji je dobio prije dvije godine obavijestio tadašnjeg sekretara za investicije, ali i naglasio da će podnijeti amandman na Plan investicija za narednu godinu i tražiti da se rekonstrukcija i sanacija šetališta uvrsti među priotetne projekte.
Odnos dva čelna čovjeka oslikava i odnos dva politička bloka, između kojih se sve više ne nazire mogućnost dogovora, a Budva praltično klizi ka uvođenju prinudne uprave.
I dok novi politički blok (Demokrate, URA, SNP, Prva Crna Gora i DEMOS) rješenje političke krize vide u ostavci Carevića i Radovića kao preduslov rješenja političke krize, dotle Demokratski front smatra da Radović prvo treba da podnese neopozivu ostavku, pa tek onda da se sjedne za sto i pregovora oko postizanja postkoalicionog sporazuma.
Šetalište u Petrovcu je jedna u nizu korupcionaških afera u koju su uključeni čelnici bivše gradske uprave iz redova DPS-a.
Tender za šetalište u Petrovcu je raspisala gradska uprava DPS-SDP još 2008. Tada je prvorangirana bila nikšićka kompanija “Udarnik”, kojoj su povjereni radovi. Godinu kasnije započela je gradnja, ali zbog nedostatka novca i prazne opštinske kase, radovi su u više navrata zaustavljani, da bi šetalište tek 2015. dobilo sadašnji izgled. Iako je ostalo još mnogo toga da se uradi, to nije učinjeno.
Usljed nevremena, šetalište je velikim dijelom oštećeno. U lošem stanju je javni gradski toalet u čiju izgradnju je uloženo čak 270 hiljada eura, a dodatno je šetalište ruinirano gradnjom zgrada, jer se nerijetko koristi kao prečica kojom se kamionima prevozi građevinski materjial.
Još 2017. tadašnji gradonačelnik Budve Dragan Krapović dostavio je SDT-u kompletnu dokumentaciju o radovima na petrovačkom šetalištu.
Istražitelji su praktično ispitivali sve aktere te milionske afere, predstavnike nekadašje DPS-SDP vlasti, članove budvanske kriminalne grupe, koji su prije 12 godina vodili taj projekat.
U SDT su tada ispitivane i opštinske službenice koje su bile članice Komisije za projekat rekonstrukcije šetališta, ali i vlasnik građevinske kompanije “Udarnik”.
Tužitelji su navodno došli do dokaza da je projekat Budvu koštao više od 7.500.000 eura, tri puta više nego što je to bilo predviđeno. Jedina zvanična računica koliko novca je potrošeno u izgradnju šetališta je ona iz 2013, kada je gradom još upravljala koalcija DPS-SDP.
Prema tadašnjim podacima Sekretarijata za investije, izgradnja šetališta koštala je 6.063.286,45 eura, a popločavanje dodatnih 1,45 miliona.
U izvještaju o izvedenim radovima Sekretarijata piše i da su pripremni radovi koštali 425.000, a zemljani 1.600.000 eura. Za gornji sloj - postvaljanje tampona i betona, potrošeno je 324.000 eura, zidovi i pločasti propusti koštali su 854.000, a vodvodna, fekalna i atmosferska kanalizacija 1,8 miliona eura. Prema istim navodima, za izgradnju elektroinstalacija iz kase Budve otišlo je 479.000 eura. Kao primjer neracionalne potrošnje, opozicija godinama potencira priču da je izgradnja javnog toaleta koštala 274.000 eura, prostor za plažni mobilijar, natkriveni plato i terasa.
Bonus video:
