Osnovni sud u Kotoru odbio je zahtjev Narodne banke Srbije koja je tražila da joj Opština Budva isplati 1,6 miliona eura na ime nacionalizacije nekadašnjeg odmarališta bivše Službe društvenog knjigovodstva (SDK) Jugoslavije u Starom gradu.
“Odbija se kao neosnovan tužbeni zahtjev kojim je traženo da se utvrdi da je Narodna banka Srbije, kao pravni sljedbenik Službe društvenog knjigovodstva u SR Srbiji - centrale u Beogradu, na osnovu rješenja o eksproprijaciji Opštine Budva, Opštinskog odjeljenja za urbanizam komunalno-stambene poslove i katastar od 5. novembra 1988. ima pravo da mu Opština Budva, kao pravni sljedbenik korisnika eksproprijacije RO ‘Stari grad’, isplati naknadu za eksproprisanu nepokretnost”, piše u presudi.
Kako se navodi, vrijednost spora je 1.648.483,64 eura.
Time je Opština Budva, koju je u višegodišnjem sporu zastupao Sekretarijat za zaštitu imovine, uspjela da pred prvostepenim sudom dobije spor i time izbjegne još jednu milionsku sudsku tužbu, koja bi dodatno otežala finansijsku situaciju u metropoli turizma, nakon što je međunarodni Tribunal u Frankfurtu donio odluku da je lokalna uprava dužna da isplati 40 miliona eura njemačkoj kompaniji na ime izgradnje postrojenja za prečišćavanje otpadnih voda u Bečićima.
Kako se navodi u presudi, Narodna banka Srbije je preko svoga punomoćnika tokom postupka navela da je je SDK u Srbiji - centrala u Beogradu, odmah nakon što je početkom novembra 1988. donijeto rješenje o eksproprijaciji u korist Radne organizacije “Stari grad”, izjavila žalbu tadašnjem Republičkom sekretarijatu za finansije, koji je u aprilu 1989. odbio žalbu, te da je takođe odbačena i tužba kojom je SDK u Srbiji tražila poništenje tog akta od Vrhovnog suda Crne Gore u junu 1990. čime je rješenje o eksproprijaciji postalo konačno i pravosnažno.
“Nakon što je rješenje o eksproprijaciji postalo pravosnažno, RO ‘Stari grad’ se upisala u katastar kao nosilac prava upravljanja i korišćenja. Pravo korišćenja je prenijeto na Opštinu Budva nakon likvidacije RO ‘Stari grad’. Tačkom 6 dispozitiva rješenja o eksproprijaciji određeno je da će postupak naknade za eksproprisanu nepokretnost sprovesti Opštinsko odjeljenje za urbanizam, komunalno-stambene poslove i katastar Budva, što nikada nije urađeno, odnosno navedeno odjeljenje nikada nije postupilo po ovoj tački. Iz ovih razloga Narodna banka je pokrenula vanparnični postupak za utvrđivanje naknade, međutim kako je Opština Budva osporila potraživanje, to je Osnovni sud u aprilu 2013. prekinuo vanparnični postupak i uputio Narodnu banku Srbije da u parničnom postupku ostvaruje svoja potraživanja”, između ostalog je navedeno tokom postupka.
Sekretarijat za zaštitu imovine Opštine preko svoga punomoćnika je tokom postupka je istakao prigovor nedostatka aktivne legitimacije, budući da se uvidom u zemljišne knjige katastarskog operatera Budva može zaključiti da pravni prethodnik Narodne banke Srbije nikada nije imao pravo svojine na nepokretnostima niti ga, kako su tokom procesa istakli, “može imati jer je u pitanju opštenarodna imovina stečena nacionalizacijom”.
Nekadašnja Vila Medin izgrađena je 1939. i bila je moderno odmaralište koje je raspolagalo sa 22 sobe i 38 kreveta
Kako se ističe, sporna parcela je na osnovu rješenja Narodnog odbora opštine Budva 16. aprila 1953. godine upisana kao opštenarodna imovina, što se može utvrditi uvidom u zemljišne knjige.
“Nakon toga, 1961. godine Narodna banka FNRJ upisana je kao nosilac prava korišćenja, na temelju rješenja iz 1960. Narodnog odbora opštine Budva, čim je društvena, opštenarodna svojina data na besplatno korišćenje pravnim prethodnicima Narodne banke. Kako Narodna banka Srbije za istu nije platila, tako ne može da je i potražuje. Upis SDK u zemljišne knjige kao nosioca prava svojine je presporan, jer se temelji na odluci Narodne banke Srbije - Savjeta radne jedinice od 19. januara 1977, što nije bilo moguće 1977. godine, a nije moguće ni danas, jer se opštenarodna imovina ne može knjižiti u katastarski operat niti na istoj sticati pravo svojine aktom određene radne jedinice, već isključivo primjenom zakonskih propisa, na koji je način danas ta imovina upisana na Opštinu Budva. Skupštine opštine Budva je 29. decembra 1988. godine donijela odluku o prestanku važenja Odluke o utvrđivanju javnog interesa i odustajanju od eksproprijacije, odnosno Odluku o utvrđivanju opšteg interesa i odustajanja od eksproprijacije 24. aprila 1989, kojim odlukama je poništena ranija odluka o utvrđivanju opšteg interesa za eksproprijaciju. Pošto se od eksproprijacije odustalo, jer je otpao njen osnov - odluka o javnom interesu, to je otpao i osnov samog potraživanja”, naveo je zastupnik Opštine pred sudom.
Zgrada godinama nije u upotrebi
Odmaralište je bilo u nekadašnjoj Vili Medin, najluksuznijem zdanju u Starom gradu, koje je Jugoslavija, nakon Drugog svjetskog rata nacionalizovala od starobudvanske porodice Medin. Vila dobija novog gazdu - Narodnu banku Jugoslavije, koja je pretvara u odmaralište svojih radnika zaposlenih u Službi društvenog knjigovodstva. Razorni zemljotres ruši odmaralište, nakon čega slijedi obnova kompletnog Staroga grada, pa i vile.
Slijedi nova nacionalizacija, 1988. godine, kada je zgradu preuzela Opština Budva, a gazdovanje povjerila Radnoj organizaciji “Stari grad”.
Zgrada godinama nije u upotrebi, iako se nalazi u samom srcu Staroga rada. Jednim dijelom je okrenuta ka plaži Brijeg od Budve, poznatije kao Ričardova glava, a na drugoj strani ka Trgu pjesnika.
Bonus video:
