Tužilaštvo da se bavi i slučajem “Kovačnica”

Iz bivše fabrike KAP-a u stečaju pozivaju da se ne zaboravi prodaja dvije hidraulične prese, uz poruku da je taj posao “ojadio 140 radnika Kovačnice”

3456 pregleda 2 komentar(a)
Sa jednog od protesta bivših radnika Kovačnice 2010. godine, Foto: Savo Prelević
Sa jednog od protesta bivših radnika Kovačnice 2010. godine, Foto: Savo Prelević

Predsjednik Sindikalne organizacije radnika bivše Kovačnice u stečaju Željko Šušović, pozvao je tužilaštvo i nadležne institucije da se bave prodajom dvije hidraulične prese tog preduzeća 2010. godine. Poručio je da je taj posao “ojadio 140 radnika tadašnje DOO Kovačnica”.

On je rekao da “rupa od hidrauličnih presa u Kovačnici još nije zatrpana”. Kovačnica je za domaće prilike bila modernija prerađivačka fabrika u stopostotnom vlasništvu bivšeg Kombinata aluminijuma u stečaju, koji je bankrotirao u drugoj polovini 2013. godine.

Vrijedne dvije hidraulične prese prodate su prije 10 godina u vrijeme kada su KAP-om gazdovale kompanije ruskog biznismena Olega Deripaske, a njegov direktor bio Džo Kazadi.

“Često se tragovi koji nijesu časni i u skladu sa zakonima, transparentni i čistih računa pokušavaju sakriti i prepustiti vremenu zaborava. Možda je i pala prašina na predmet prodaje hidrauličnih presa jedinstvenih u Evropi, odnijetih iz Kovačnica (AD KAP 2010. godine), ali i dalje postoje ljudi koji ukazuju na tragove te prodaje...”, istakao je Šušović.

Dodaje da je tadašnji ministar ekonomije, Branko Vujović, u ime Vlade potpisao prodaju, ali uz određene uslove koji su kanalisali novac kao osnovicu za ulaganje u Kovačnicu i Preradu u iznosu od po 1,5 miliona eura.

“Tadašnji Sindikat Kovačnice nije bio saglasan sa prodajom vrijednih i jedinstvenih mašina i održavao je više protesta koji nijesu poremetili prodaju presa”, istakao je Šušović.

On je naglasio da novac “nikada nije uložen u ove fabrike”, a radnici su raskinuli radni odnos uz minorne otpremnine, uz tvrdnje da su bili pod pritiskom.

“Ostalih 30-ak radnika koji nijesu prihvatili ‘dobrovoljni socijalni program’ u obje fabrike su godinama bili bez posla i bez plate. Tadašnji menadžment ruskog tajkuna Deripaske je radio kako je htio. Svi vapaji radnika za pomoć državnim institucijama (inspekcijama, ministarstvima rada, socijalnog staranja, ekonomije, ombudsmanu) ostajali su na njihovim arhivama o čemu postoje pisani tragovi. Istovremeno obaviješten je i MANS, a nakon prodaje i sve ambasade kao i kancelarija Evropske unije. Bez obzira na proteklo vrijeme, ovaj slučaj treba ispitati i donijeti zaključak po kome se dalje treba postupati ili slučaj smatrati „dobrim poslom“”, poručio je Šušović.

Bonus video: