Srbija je u posljednje tri godine, prema podacima Centralne banke Crne Gore (CBCG), na prvom mjestu po prilivu stranih direktnih investicija (SDI) u Crnu Goru.
U prvih devet mjeseci 2024. iz te zemlje investirano je 92 miliona eura. Prošle, 2023. godine, Srbija je ovdje bila vodeći investitor sa 125 miliona, a i 2022. sa 137 miliona ulaganja. Te, 2022. godine, srpske investicije su naglo skočile - za gotovo pet puta u odnosu na 2020, kada su iznosile oko 27 miliona.
Do 2020. Rusija je bila vodeća po prilivu SDI u Crnoj Gori.
Stručnjaci za Centar za istraživačko novinarstvo Crne Gore (CIN-CG) kažu da su sve veće ulaganje iz Srbije posljedica tradicionalnih istorijskih veza, ali i činjenice da je u Srbiji sve više internacionalnih investitora koji iz te zemlje ulažu i u region.
Među nekim ekspertima postoji određeni nivo bojazni da bi dominacija ulaganja iz Srbije mogla da bude i neka vrsta strategije zvaničnog Beograda i političkih aspiracija da se Crna Gora učini ekonomski zavisnom od većeg susjeda. Međutim, stručnjaci ističu da nije problem što toliki novac dolazi iz Srbije, već što Crna Gora nema osmišljenu strategiju ekonomskog razvoja, diverzifikovanu privredu, što nije krenula sa strukturnim reformama, smanjila korupciju i time privukla različite investitore.
“Ekonomski odnosi između Srbije i Crne Gore su istorijski snažni. Dominacija Srbije kao jednog od glavnih izvora SDI, od kojih više od polovine, 51,4 miliona, odlazi na sektor nekretnina, ukazuje na važnost ove zemlje za crnogorsku ekonomiju”, kaže za CIN-CG Miloš Vuković, ekonomski analitičar.
Međutim, tvrdi Vuković, trendovi opravdano otvaraju i pitanja o zavisnosti i dugoročnoj održivosti.
“Možemo govoriti o određenom nivou ekonomske zavisnosti Crne Gore od Srbije. Kapital iz Srbije dominira u nekretninama, gdje dolazi do rasta cijena, što otežava dostupnost stambenog prostora lokalnom stanovništvu. Takođe, veliki broj kompanija iz Srbije u Crnoj Gori plasira svoje proizvode, tu su i doznake i dominacija turista iz te zemlje, što ukazuju da crnogorska ekonomija u značajnoj mjeri zavisi od srpskog tržišta”, kaže Vuković i dodaje da sve to stvara ranjivost Crne Gore na ekonomske i političke promjene u Srbiji.
Na listi CBCG o direktnim stranim investicijama za 2024. godinu, nakon Srbije slijedi Rusija (80 miliona), zatim Turska (75,8 miliona), Njemačka (57 miliona), Švajcarska (41 miliona). U prvih deset su i Sjedinjene Američke Države (SAD), Ujedinjeni Arapski Emirati (UAE), Kipar, Velika Britanija i Hrvatska.
Četvrtina inostranog ulaganja u kompanije došla iz Srbije
Najviše novca iz Srbije ove godine uloženo je u nekretnine, 51,4 miliona, dok su investicije u kompanije i banke iznosile 25,3 miliona.
Do septembra ove godine u domaća preduzeća je uloženo iz inostranstva oko 100 miliona, od čega su ulaganja iz Srbije najveća i čine četvrtinu. I ulaganje ruskih investitora u domaće kompanije je značajno, sa više od 19 miliona. Tako da gotovo polovina ovih ulaganja odlazi dolazi od srpskog i ruskog kapitala. Ulaganja drugih zemalja u naše kompanije znatno su manja.
Prema podacima Monstata, od 851 filijale stranih preduzeća koja posluju u Crnoj Gori, najviše je u vlasništvu državljana Srbije - 179, što je 21 odsto od ukupnog broja. Kompanije iz Srbije su lani ovdje ostvarile i najveći promet gledano po zemljama, oko 718 miliona eura. To je 28 odsto ukupnog prometa stranih filijala na crnogorskom tržištu, koji je 2023. iznosio oko dvije i po milijarde.
Te kompanije zapošljavaju i veliki broj radnika. Srpske filijale u Crnoj Gori sa najvećim brojem zaposlenih su “Idea”, sa 1.733 radnika, “Aroma” (1.224) i M:tel - 483 zaposlena.
Prema broju stranih filijala u Crnoj Gori, za Srbijom slijede: Turska sa 83, Bosna i Hercegovina (BiH) 33, Slovenija i Velika Britanija sa po 32 filijale. Najveće promete nakon Srbije ostvarila su preduzeća iz Švajcarske - 297,4 miliona (11,6 odsto), Slovenije - 261,3 miliona, UAR - 146,6 (5,7 odsto) i Kipra - 144,9 miliona (5,6 odsto).
Srbija je bila dominantna po učešću stranih filijala i prometa i prije političkih promjena 2020. Prema podacima Monstata, 2019. najveći broj stranih filijala dolazio je iz Srbije - 134 od ukupno 464 filijale, što je bilo gotovo 30 odsto od ukupnog broja, a srpske filijale su i tada ostvarivale najveći promet od filijala gledano po stranim zemljama. Međutim, primjetno je i da je broj stranih filijala u Crnoj Gori nakon 2020. znatno porastao.
Srbija je treća po redu kada je u pitanju broj aktivnih poslovnih subjekata u stranom vlasništvu, sa 2.140 poslovna subjekta, što je 11,6 odsto od ukupnog broja. Najveći broj aktivnih poslovnih subjekata u stranom vlasništvu, prema zemlji porijekla je iz Turske (27 odsto), te Rusije (oko 23 odsto)
“Činjenica da su investicije koje potiču iz Srbije najzastupljenije u Crnoj Gori, može se objasniti tradicionalnim vezama između Crne Gore i Srbije, te kultorološkim sličnostima koje opredeljuju investitore iz Srbije da ulažu u Crnu Goru”, objašnjava za CIN-CG ekonomski analitičar Zarija Pejović.
U crnogorskoj javnosti bilo je riječi o ulaganja Srbije u državne kompanije, poput Elektroprivrede Crne Gore (EPCG) ili Luke Bar, ali zasada do toga nije došlo. Iz Srbije se još ne ulaže ni u ključne infrastrukturne projekte, što bi moglo dovesti da se znatnije, preko ekonomskog učešća, utiće i na političke prilike.
“O političkom uticaju kroz investicije možemo govoriti u slučaju ulaganja u javnu infrastrukturu od strateškog značaja, kao što su energetski potencijali, no takvih vrsta investicija, odnosno prodaje javne imovine ulagačima iz Srbije, prema mojim informacijama, zasada nema”, objašnjava Pejović.
Srbija prva i po odlivima, ali i turistima i doznakama
“Srbija je istovremeno i prva po odlivima iz Crne Gore, što potvrđuje da u ovom međuodnosu ni jedna ekonomija nije na gubitku i/ili u riziku u vezi sa ulaganjima”, ističe za CIN-CG ekonomistkinja Mila Kasalica.
Iz godine u godinu, do trećine ukupnih priliva iz Srbije ostaje u Crnoj Gori, objašnjava ona.
Srbija je najveći spoljnotrgovinski partner Crne Gore u uvozu i izvozu, podaci su Monstata, prema kojima je iz Srbije uvezeno robe u iznosu od 396 miliona eura, a izvezeno 98,8 miliona od januara do jula 2024.
Međutim, izvoz iz Crne Gore opada iz godinu u godinu, što predstavlja pad konkurentnosti Crne Gore i na ovom polju, upozorili iz Fidelity Consultinga ranije ove godine.
Kako objašnjava Kasalica, podaci potvrđuju da u ovom međuodnosu ni naša ni srpska ekonomija nisu na gubitku i/ili u riziku u vezi sa ulaganjima.
“To dokumentuje dosta dobrog o crnogorskoj ekonomiji: ne treba zanemariti upornu atraktivnost i značajne potencijale dok privrednici sarađuju, jer crnogorska ekonomija je uvozno zavisna i izvozno uslužno orijentisana”, kaže Kasalica.
Naš turizam prilično zavisi od dolaska posjetilaca iz Srbije, ali i od doznaka iz te zemlje. Tokom protekle godine najviše noćenja ostvarili su turisti iz Rusije (23,6 odsto), a odmah potom i Srbije (21,5 odsto), zatim Bosne i Hercegovine (8,5 odsto). Posjeta njemačkih turista tokom prošle godine bio je u blagom padu u odnosu na 2022. godinu - 4,9 odsto.
Prema podacima Fidelity Consultinga, 2021. godine je u Crnoj Gori priliv po osnovu doznaka fizičkih lica iznosio 794 miliona dolara. Najviše novca je stiglo iz Srbije (390 miliona dolara ili 54 odsto ukupnih doznaka), zatim Njemačke (153 miliona dolara ili 21 odsto) i Sjeverne Makedonije (50 miliona dolara ili sedam odsto).
Iz CBCG su kazali za CIN-CG da ne vode evidenciju o prilivu doznaka po zemljama, već samo ukupni iznos.
Crna Gora, prema podacima Svjetske banke, jeste jedna od država koje imaju najveći udio ličnih doznaka iz inostranstva u bruto domaćem proizvodu (BDP) od čak 10,9 odsto za 2023. godinu. Od zemalja regiona, samo Kosovo ima veće učešće ličnih doznaka u BDP-u, 17, 6 odsto. Učešće doznaka u BDP-u Srbije je 7,7.
Nekretinine ne doprinose razvoju
Struktura stranih direktnih investicija (SDI) ukazuje na opadanje ulaganja u produktivne sektore. Ubjedljivo najveća strana ulaganja u Crnoj Gori otpadaju na kupovinu nekretnina od strane državljanina drugih zemalja. I Evropska banka za obnovu i razvoj (EBRD) je 2021. u Strategiji za Crnu Goru (2021-2026) istakla da iako je SDI u Crnoj Gori po glavi stanovnika veliki, najviše otpada na nekretnine.
I ove godine je do septembra oko polovina ukupnih SDI otišlo na kupovinu nekretnina, dok je 2023. od uloženih 862,3 miliona čak više od pola - 463,3 miliona, otpalo na nekretnine. Lani su opet najviše novca u nekretnine - 78,3 miliona, uložili kupci iz Srbije.
Potom slijede investitori iz Rusije sa 55,9 miliona ove vrste ulaganja, iz Turske od ukupno 85,3 miliona, 51 milion je otišao za nekretnine. Od njemačkih 72,8 miliona više od dvije trećine, preko 51 milion, otišlo je u nekretine. Od ukrajinskih ulaganja koja su počela da rastu nakon invazije na tu zemlju, najveći dio novca, preko 15 miliona, otišao je u nekretnine.
“Investicije koje su prisutne u Crnoj Gori su se po pravilu realizovale u sektor nekretnina. Nije sve otišlo u stanove, došlo je i do izgradnje novih hotela, što je pozitivno za razvoj turizma. No, opet, ove investicije su se ostvarile tamo gdje postoji ‘prirodna renta’, kao što je atraktivna morska obala. Kako su prirodni resursi, kao što je zemljište, neobnovljivi, postavlja se pitanje njihove održivosti”, kaže Pejović.
Prema neto efektu najviše investicija sa Zapada
Kasalica ističe da je prema neto efektu, odnosno razlici između odliva i priliva, najviše investicija iz zapadnih i razvijenih zemalja Evropske unije (EU), Kanade, Australije, SAD.
U strategiji EBRD za Crnu Goru napominje se konitnuirana saradnja sa EU, uključujući niz instrumenata za pristupnu pomoć (IPA), te da kao ključna važnost ostaje doprinos donatora kroz mehanizme, kao što je investicioni okvir za zapadni Balkan (WBIF).
Crna Gora ostaje privlačna, kako za EBRD, tako i za Evropski investicionu banku (EIB) i Svjetsku banku. Za našu zemlju je imao otvorena vrata i Abud Dabi fond, kao i tekući OPEC fond, podsjeća Kasalica i naglašava da su ta iskustva trebalo da nauče lidere državne administracije transparentnosti i kako se privlače kredibilni investitori kroz “političke, institucionalne i strukturne reforme u Crnoj Gori”.
Bez strateških promjena nema privlačenja zdravih investicija
Sagovornici CIN-CG su saglasni da bi Crna Gora trebalo da diverzifikuje strane investicije i da jače ulaganje u privredu. Korupcija i netransparentnost vlasti ostaju velike prepreke. Bez strateških promjena, zemlja ostaje nedovoljno atraktivna za zapadni kapital, čime propušta priliku za dugoročni razvoj i ekonomsku stabilnost, navodi Vuković.
“Zapadne kompanije traže stabilnost, inovativne sektore i predvidivo poslovno okruženje, ali Crna Gora se pretežno oslanja na turizam i nekretnine, što nije u skladu s njihovim interesima. Konkurentnost regionalnih investitora, poput onih iz Srbije, otežava zapadni priliv kapitala, a slaba promocija Crne Gore kao destinacije dodatno pogoršava situaciju”, objašnjava Vuković.
Upozorava i na neefikasan pravni sistem, koji uz korupciju i birokratske prepreke stvaraju nepovjerenje kod investitora:
“Dok mala veličina tržišta i politička nestabilnost dodatno smanjuju privlačnost zemlje”, objašnjava Vuković.
Da bi privukla zapadne investicije, Crna Gora mora reformisati pravni sistem, smanjiti administrativne barijere i fokusirati se na razvoj inovativnih sektora, poput IT-a i obnovljivih izvora energije, objašnjava Vuković.
“Ključ za to leži u boljoj regulaciji tržišta, jačanju pravne sigurnosti i strateškom usmjeravanju investicija ka sektorima koji doprinose dugoročnom ekonomskom razvoju”, kaže Vuković.
EBRD u Strategiji za Crnu Goru (2021-2026) naglašava da Crnoj Gori fali i diverzifikacija ekonomije, “čime bi se napravio otklon od isključivo sezonskog turizma koji se oslanja na ‘sunce, pijesak i more’’. Ističe se i da je neophodna refoma neefikasnih preduzeća u državnom vlasništvu, principi zelene ekonomije, dalji rad na integraciji regionalne transportne i energetske mreže, te digitalizacija sa ciljem podsticanja veće povezanosti i otvaranja novih radnih mjesta. Međutim, ni jedna od vlada nakon promjena 2020. godine nije se ozbiljno uhvatila u koštac sa ovim izazovima, niti je vodila računa o sugestijama stranih strateških partnera, kao što su EU, Svjetska banka ili EBRD, kada su u pitanju strukturne reforme u ekonomskoj sferi.
Crnoj Gori nedostaju investicije u sektor proizvodnje, kaže u razgovoru za CIN-CG Zarija Pejović, ekonomski analitičar.
“Posebno bi takve investicije bile od značaja na sjeveru Crne Gore, gdje se nalaze i šumski i mineralni resursi. Nažalost, država nije dovoljno radila na privlačenju ovih investicija”, objašnjava Pejović.
Naglašava i da politike koje su vodile deindustrijalizaciji Crne Gore, nažalost, rezultiraju i odsustvom kvalifikovane radne snage, koje bi investicije u sektor proizvodnje mogle da angažuju.
Ono što je trenutno neodrživo je lična potrošnja kao generator razvoja, navodi Kasalica:
“Takav cilj je kratkoročan, a nacionalna ekonomija se mora razvojno promišljati za narednih pedeset godina”.
Problem i netransparentnost vlasti
Dok je kvalitetnije prisustvo zapadnih investitora poželjno i pradstavlja nesporni razvojni cilj, tvrdi Kasalica, moraju se stvari posmatrati i kroz prizmu crnogorskih negativnih iskustava sa stranim investicijama iz razvijenih zemalja. Navodi primjere njemačkih investicija u postrojenja za prečišćavanje voda u Budvi, ili afere u Regionalnom vodovodu oko ulaganja austrijske kompanije, te nerazriješene afere niza crnogorskih institucija i inostranih investitora.
“Držati se ideala da je zapadni investitor bolji od bilo kojeg drugog investitora nije standard bilo gdje u svijetu, i to već više decenija”, objašnjava Kasalica.
“Crnogorski političari ni prije ni poslije 30. avgusta ne rješevaju osnovno pitanje održivosti crnogorske ekonomije, a to je samosvjesno i odgovorno udaljivanje od netransparentnosti”, kaže Kasalica.
Zato crnogorska ekonomija plaća skupu cijenu loše reputacije, kao i cijenu nepovjerenja sopstvenog stanovništva, objašnjava ona.
Ines Mrdović, iz Akcije za socijalnu pravdu, za CIN-CG kaže da transparentnost SDI nikada nije bila na nivou.
Dovoljno je pomenuti da mi još nemamo bazu stranih investitora u Crnoj Gori”, kazala je Mrdović i dodala da SDI u prethodnih dvije decenije nijesu dovoljno doprinijele ekonomskom razvoju naše zemlje, što pokazuje loš standard i siromaštvo u Crnoj Gori.
Srbi zainteresovani za crnogorsko državljanstvo
Od građana Srbije i Rusije, koje imaju najveći SDI u Crnoj Gori, stiže i najviše zahtjeva za državljanstvo.
Prema posljednjim podacima MUP-a, najviše su tokom posljednje dvije godine za državljanstvo bili zainteresovani građani Srbije. Oni su od januara 2023. do 31. oktobra 2024. godine podnijeli 1.197 zahtjeva. Slijede državljani Rusije sa 928 zahtjeva. Potom je najviše zahtjeva iz Bosne i Hercegovine - 542, Albanije - 160, Kosova - 124. Zanimljivo je i da su 94 građanina Sjedinjenjenih Američkih Država zatražila crnogorski pasoš.
Iz Rusije je bilo najviše zahtjeva i najviše dobijenih državljanstava putem Programa ekonomskog državljanstva. Od 2019. do 2024. preko polovina onih koji su dobili državljanstvo bila je porijeklom iz Rusije - njih 1.055 od ukupno 2.074, podaci su Centra za građansko obrazovanje (CGO).
Srbija uspješna u privlačenju evropskih investicija
Od 2007. do početka 2024. godine Srbija je privukla više od 46 milijardi eura direktnih stranih investicija, podaci su Narodne banke Srbije. Tokom ove godine, do oktobra, uspjela je da privuče 3,2 milijarde.
Za razliku od Crne Gore, u Srbiji su nekoliko prvih investitora sa zapada, vodeća je Njemačka iz koje je došlo 13,5 odsto ukupnog priliva, zatim Italija sa 11,7 dsto od ukupnih SDI, treće mjesto dijele SAD i Rusija sa po 10,9 odsto priliva. Kina koja je posljednjih godina stalni partner Srbije, preko ulaganja u javne kapitalne radove nalazi se na četvrtom mjestu sa 10,5 odsto udjela u SDI. Iza Kine je Francuska sa 8,5 odsto udjela u SDI.
Među stranim kompanijama koje posluju u Srbiji su “Boš”, “Mišlen”, “Simens”, ZF, “Panasonik”, NCR, “Gasprom”, “Ziđin”, “Majkrosoft”, “Gorenje”, “Magna”, “Leoni”, “Fijat-Krajsler”, “Šnajder elektrik” i mnoge druge.
EBRD u Strategiji za Srbiju (2023-2028) ocjenjuje da snažni prilivi u SDI-ju u Srbiji podstiću veći izvoz i ekonomsku kompleksnost, te da se u Srbiji, za razliku od Crne Gore, rast BDP-a bazira na izvozu koji se povećao i zahvaljujući konstantno visokim prilivima SDI u proizvodnom sektoru.
Bonus video:
