Ono što je počela „Pobjeda“ vrijeđajući vulgarnim i primitivnim rječnikom novinarke Monitora, a nastavila ružičasta televizija, multiplikovao je „Informer“.
Brutalno sredstvo za obračun sa onima koji govore o zloupotrebama, korupciji i kriminalu vrha DPS-a. Podlost kojoj pokušava da se da novinarska forma, poniženje je za profesiju, koja inače kleca.
Vlada nam nudi da budemo dio zapada, ali umjesto građanskih prava, kontrolisane i odgovorne vlasti, slobode javne riječi, dostojne zarade, zdrave sredine i nezavisnog pravosuđa, njeni čelnici uvoze najprizemniju žutu štampu koja targetira civilni sektor.
Ono što nije uspio premijerov prijatelj preko Pinka, pretvoreno je u Informerovu pornografiju, čiji se odgovorni urednik još i diči time što najavljuju hapšenja. Kao da je u interesu građana da ih takva vulgarnost udari po nosu kad priđu trafici da kupe novine, žvake i maramice...
Radnicima je naređeno da tu prljavštinu drže visoko podignutu - da bude svima vidljiva.
A takozvanih zaštitnika Etičkog kodeksa novinara, odnosno zaštitnika lika i djela dragog premijera - niotkuda.
Ombudsman se ne miješa u svoj posao. Ne zna šta se dešava, šta su to ljudska prava i kako se ona krše. Iako bi makar kao bivši tužilac trebalo da zna ponešto o javnim hajkama na kritičare režima.
Kao što je Srđan Kusovac objavljivao u „Pobjedi“ uvrede na račun pola novinarki „Monitora“, nazivajući ih „medijskim siledžijama u suknjama”, ”glupim kao točak”, ”kilomudićkama”, ”mitingaševim kerovima u suknjama”... tako se i Dejan Vučićević, glavni urednik „Informera“ po mjeri šefova, obrušio na uticajnu aktivistkinju civilnog sektora.
Kada žene nemate zbog čega da kritikujete i vrijeđate, onda ih je najlakše proglasiti kurvama, seksualno devijantim osobama i slično, zato što su one koji plaćaju ovakve tekstove uhvatile u krađi, korupciji, lažima, prevarama, falsifikovanjima... Stara dobra malograđanska namještaljka. O muškarcima zavodnicima i ženama kurvama, izopačenim, nimfomankama....
Jesu li to ta Evropska unija i evroatlantske integracije, gdje smo dostigli visoke standarde pa nas hvale sa svake strane? Ne branim Vanju Ćalović zbog toga što sam radila i sarađivala sa njom. Branim pravo javnosti da zna kako se bogate javni funkcioneri i dobijaju izbore manipulacijama i krađom.
Branim profesiju koja kleca jer se novinari prodaju za pare, jer se plaše, jer ćute, jer se diče što kopaju po tuđem smeću. Tako je i glavni urednik „Informera“ počeo novinarsku karijeru u Beogradu. Među prvim tekstovima bio je onaj o smeću Vuka i Dane Drašković, a sve to u vrijeme hajke režima Slobodana Miloševića na njih.
Gdje je to novinarstvo kad se jedino američka ambasada javila, a svi mi ostali ćutali?
Na kraju: SRAMOTA ME je što sam sa odgovornim urednikom „Informera“ imala bilo šta u profesionalnom životu i što je deklarativno bio jedan od osnivača Sindikata medija.
Izvinjavam se kolegama što sam bila naivna, pa sam ga tamo dovela. Ali je on „pametniji“ pa je utekao na vrijeme.
Bonus video:
