Kada Italijani izađu da glasaju 24-25. februara, jedna od najstarijih populacija u svijetu biraće između jednako vremešnih političkih kandidata. Jesu li oni dorasli ogromnim izazovima sa kojima je suočena njihova zemlja, postavlja se pitanje u komentaru BBC-ja naslovljenom „Malo svježeg na italijanskom izbornom meniju“.
Izbori bi trebalo da daju Italiji šansu za novi početak, nakon što je globalna finansijska oluja koja se pojavila 2008. razotkrila bolest ekonomskog i političkog sistema države.
Međutim, studija Univerziteta Bokoni pokazala je da prosječna starost italijanskih zakonodavaca iznosi skoro 53 godine, dok je sredinom sedamdesetih godina prošlog vijeka ta cifra iznosila 49, prenio je dopisnik BBC-ja. Među glavnim evropskim demokratijama, samo Francuska ima starije izabrane predstavnike.
Lider pokreta Pet zvjezdica, komičar Bepe Grilo, kojeg BBC opisuje kao samozvanog anarhistu italijanske politike, kaže: „Uhvaćeni su u raskoraku. Planiraju budućnost koju neće dočekati.“
Bersani je favorit na izborima
Druga strana te analize je što su mlađi Italijani i Italijanke veoma slabo zastupljeni. Favorit na izborima, 61-godišnji Pjer Luiđi Bersani, bivši komunistički lider najveće italijanske stranke Demokratska partija (PD), beba je u ovoj gerontokratskoj garnituri, navodi dopisnik britanskog javnog servisa Mark Daf.
Silvio Berluskoni, lider stranke Narod slobode desnog centra (76), ne uspijeva da sakrije godine uprkos brojnim plastičnim operacijama.
Centristički lider Mario Monti, kojem i dalje u glavi odzvanjaju pohvale zato što je spasao Italiju od sudbine gore od Grčke, u martu puni 70 godina.
Trijumf aparatčika
Prije samo nekoliko mjeseci, učinilo se da su stariji političari spremni da predaju kormilo novoj generaciji a posebno se od jednog „balavca“ očekivalo da uspije.
Mateo Renci, gradonačelnik Firence, nekada je opisivan kao potencijalni italijanski Toni Bler. Veoma je ambiciozan, oštrouman, telegeničan i ima 37 godina. Međutim, na izborima za lidera PD pobijedio ga je stari aparatčik Bersani.
BBC piše da nije slučajno što se tada u Berluskoniju probudio novi entuzijazam za žestoku političku borbu, iako je prethodno nagovijestio da je i on spreman da preda kontrolu mlađem od sebe.
Rencijeva najveća greška je bila ta što je mislio da može doći na vlast igrajući samo na kartu starosti, kazao je Masimo Franko iz „Korijere dela sera“.
„Postoje mladi ljudi koji izgledaju starije, i stariji ljudi i žene kojima je um i dalje svjež i otvoren za nove načine razmišljanja“, izjavio je Franko za BBC.
On je naveo slučaj Berluskonijevog nasljednika Anđelina Alfana, koji ima samo 42 godine ali izgleda i zvuči starije.
Mario Monti, sa druge strane, iako će uskoro zagaziti u osmu deceniju, pokazao je spremnost da prihvati svježe razmišljanje.
BBC navodi da i kosa igra ulogu: Alfano brzo ćelavi dok Monti i dalje ima bujnu sijedu kosu.
Konzervativni impuls
Mauricio Ferera, profesor socijalne politike na Državnom univerzitetu u Milanu, kaže da su današnji poltičari produkt poslijeratnih godina, kada su stranke svih ubjeđenja tražile uzore u autokratskim liderima: ljevica u Sovjetskom Savezu a desni centar u Vatikanu.
„Kad je to izabran mladi papa“, rekao je. „I na jednoj i na drugoj strani – u pitanju je kultura koja nagrađuje godine, oportunističku lojalnost.“
„Sve zavisi od toga koga znaš, a ne šta znaš“, rekao je Ferera
Uz to, zbog tradicionalne kulture patrijarhalne porodice, tvrdi profesor Ferera, i penzionog sistema koji guta ogromnu količinu novca koji bi se mogao iskoristiti za unapređivanje socijalne mobilnosti, imate društvo u kojem mladi zavise od svojih roditelja od rođenja pa skoro do smrti.
„Sve zavisi od toga koga znaš, a ne šta znaš“, rekao je Ferera.
„Gerontokratija je krajnji rezultat uloge konzervativnosti u kreiranju politike.“
Franko iz dnevnika „Korijere dela sera“ to naziva „prvi grijeh“ Italije – izvor konformizma i nedostatak dinamike koji guši ono najbolje što država ima da ponudi i ostavlja vlast u rukama starih.
Međutim, i italijanska izgubljena generacija – osobe između 24 i 40 godina – sa malo nade da će imati svoj stan ili odgovarajući posao – mogla bi dobiti svojih pet minuta.
Bepe Grilo – koji takođe nije „piletina“ sa svoje 64 godine, ali vrvi od ideja za demokratiju predvođenu građanima, čeka svoju priliku, spreman da maksimalno iskoristi moguće ogroman broj glasova u znak protesta.
Druga opcija je da razočarani uopšte ne izađu da glasaju, zaključuje BBC.
Galerija
Bonus video:
