Period kroz koji prolazimo nam je donio „Renesansu predrasuda“, kako danas piše komentator Frankfurter algemajne cajtunga Nikolas Buse: „Bez ustezanja se evropski narodi gađaju stereotipima koje odavno nismo čuli u ovako zgusnutoj formi. Njemci su ponovo nacisti (ili u blažoj verziji: bizmarkovci), dok evropski južnjaci važe kao sitni prevaranti (Grci kao krupni prevaranti).
U štampi nema klišea koji nije iskorišćen, o elektronskim stolovima za kafanske diskusije na internetu – da i ne govorimo. Neke rečenice podsjećaju na vrijeme uoči, i između, svjetskih ratova […] Ovako grubo ophođenje svjedoči o porazu EU.
Evropsko ujedinjenje se ispostavlja kao neuspjeh upravo na planu koji se uvijek smatrao najvažnijim, naime, na planu pomirenja naroda čije susrete su tokom duge zajedničke istorije uvek pratili zavist i neprijateljstva.
Možemo se mi smijati koliko hoćemo na račun patosa sa kojim je generacija Helmuta Kola gradila svoju evropsku kuću; možemo negodovati koliko hoćemo zbog tehnokratskih nastojnika u Briselu, ali, kao ideja poretka, Evropska unija je bila i ostala – revolucija na ovom kontinentu.“
"Evro-debakl sada pokazuje da je EU u najboljem slučaju samo očešala svijest naroda, ne uspjevši da se u nju usadi
"Evro-debakl sada pokazuje da je EU u najboljem slučaju samo očešala svijest naroda, ne uspjevši da se u nju usadi. Naravno da u Evropi postoje velike razlike u mentalitetima između Sjevera i Juga, između Istoka i Zapada.
Naravno i da je Grčka zastrašujući slučaj sanacije kome mogu pomoći još samo velike reforme. Ali, nije li činjenica da Grci u prosjeku rade četiri godine manje od Nemaca, ipak dokaz slatkog lijenstvovanja?
Koliko su to Njemci marljivi, ako znamo da Šveđani rade tri godine duže od njih? U stvarnosti, evropski narodi mnogo više liče jedan na drugi nego što misle. Gledani iz Amerike, svi su oni u velikoj mjeri paraziti socijalne države; dinamična Kina ih sve vidi kao suviše opuštene i istovremeno nefleksibilne.“
Svijet još uvek živi u vremenu nacionalnih država; njihova moderna dvjestogodišnja istorija još je mlada i zelena u poređenju sa istorijom čovečanstva
„To što su građani EU i pored zajedničkog tržišta i slobode kretanja ostali jedni drugima strani, pokazuje da je evropska politika potcijenila izdržljivost nacionalnog mentaliteta.
Svijet još uvek živi u vremenu nacionalnih država; njihova moderna dvjestogodišnja istorija još je mlada i zelena u poređenju sa istorijom čovečanstva. Od Bavaraca, Saksonaca i Vitemberžana su tokom decenija nastali Njemci, jer su govorili istim jezikom i dijelili jednu kulturu.
Od školskog doba pa sve do zaposlenja, građani Evrope uvek dijele tokove svog vaspitanja i obrazovanja samo sa ljudima koji žive unutar njihovih državnih granica.
To ne mogu da izjednače nikakve razmjene đaka ni studenata, nikakva bratimljenja gradova ni turistička putovanja, pa ne može ni zajednički parlament u Strazburu.“
Bonus video:
