Nekadašnja učionica u oronuloj zgradi “stare škole”, stare gotovo vijek, već godinama služi kao “sala za borilačke sportove” za oko 60 članova kolašinskog Karate kluba (KK) Gorštak, jednog od najuspješnijih sportskih kolektiva na sjeveru Crne Gore.
Tako je, uprkos obećanjima, koja su dobili još prije godinu i po, da će za njihove treninge biti adaptiran dio sportske hale “Plejmejker” na Lugu. Od tada slušaju i prebacivanje odgovornosti na relaciji Opština - resorno ministarstvo - Uprava za imovinu i katastar.
Novac za adaptaciju sale je obezbijeđen, ali početak posla koče, kako kažu u KK “Gorštak”, “administrativne zavrzlame i nedostatak volje da neko iskoordinira aktivnosti”.
Prostorija u kojoj treniraju kolašinski mladi karatisti samo po energiji, napornom radu i rezultatima trenera i članova opravdava naziv - sala. Sve ostalo u oronuloj prostoroji ne ispunjava ni minimum uslova za višesatni boravak i trening djece. Umjesto stakla, na prozorima karton, šper-ploča i najlon. Dvofazna struja, omogućava da radi samo jedna grijalica, što nije dovoljno da se tokom većeg dijela godine obezbijedi zagrijana prostorija. Slabo neonsko osvjetljenje, dotrajala vrata, pod pun rupa... Svlačionica za mališane je dio hodnika u kojem su i sprave za teretanu.
U takvim uslovima svakodnevno treniraju i, uprkos takvim uslovima, osvajaju zapažene razultate kolašinski karatisti. KK “Gorštak” postoji 40 godina, a više od dvije decenije treneri su Željko i Rašo Vukićević i Slobodan Vlahović. Tokom minulih 20 godina, objašnjava Vlahović, trenirali su na raznim mjestima, a samo na kratko su imali dobre uslove.
“Dobili smo prije 15 godina u sportskoj hali na Lugu jednu prostoriju u kojoj smo imali solidne uslove. Tu smo radili nekoliko godina i to je bio prostor kakav nam je bio potreban. No, kada je sportskoj hali isključena struja, to se promijenilo. Par godina smo se dovijali na razne načine, zagrijavali smo prostor furunom na drva, trenirali pod šterikama... Kada više nijesmo mogli na taj način i kad su djeca, zbog takvih uslova, počela da napuštaju klub, pronašli smo ovo rješenje u staroj školi. Kavi su uslovi to i sami vidite”, priča Vlahović za “Vijesti”.
Odmah potom, podsjeća on, prostor koji su nekad koristili u hali na Lugu, “uz nečiju dozvolu, pretvoren je u magacinski prostor jedne od prodavnica tehničke robe i namještaja”. Magacin je u toj prostoriji bio skoro deceniju, sve do prošle godine, kada se počelo govoriti o adaptaciji sale.
“Uslovi ovdje su zaista loši i ponekad neizdrživi. Hladno je, a treneri u ovom prostoru provode po više sati, jer imamo pet grupa djece. Stariji takmičari treniraju dva puta dnevno, po sat i po. Ukoliko uključimo dvije grijalice, osigurač ‘iskače’ pa nema struje u cijelom objektu. Na prozorima nema stakla, izolacija je vrlo loša, velika je prašina zbog dotrajalih podova i stolarije... Obećanu rekonstrukciju čekamo već godinu i po i za sada nema nagovještaja kada će taj posao biti započet. Novac je obezbijeđen odavno, a koliko znam, sve stoji jer je izostala koordinacija aktivnosti između Opštine, Ministarstva sporta i Uprave za imovinu i katastar”, objašnjava Vlahović.
Roditelji ogorčeni
Uslovima u kojim im djeca treniraju ogorčeni su i roditelji. Podsjećaju da je Ministarstvo dva puta do sada objavilo odluku o finansiranju adaptacije sale za borilačke sportove u dvorani na Lugu. Više puta su, tvrde, dobijali i obećanja od Opštine i Ministarstva da će adaptacija biti završena. Sada, prema informacijama koje imaju, misle da “neko, iz ličnih ili političkih razloga, koči taj projekat”.
“Ministarstvo sporta je dvaput, u decembru 2022. i martu 2023. godine, objavilo odluku o finansiranju adaptacije sale za borilačke sportove u dvorani na Lugu, u iznosu od 38.000 eura. Uprava nas informisala da je čitavu godinu dana čekala uplatu tih sredstava od Minstarstva, kako bi raspisali tender. Uplata do danas nije realizovala. Takođe, iz Ministarstva sporta i Opštine su nas nekoliko puta uvjeravali da će adaptacija biti završena i da “nije problem do njih”, i da “nemaju komunikaciji sa direktorom Uprave” i slično... Sada znamo da su nas svi oni obmanjivali, jer su, itekako, imali komunikaciju kada su drugi projekti u pitanju”, kaže jedan od roditelja.
Novac obezbijeđen, ali...
Iz kabineta predsjednika Opštine Petka Bakića “Vijestima” su, međutim, kazali da je “Opština uradila projekat za adaptaciju sale u dijelu hale Plajmejker i predala Ministarstvu sporta, koje je obezbijedilo potrebna sredstva za tu namjenu”.
Podsjećaju da je hala u vlasništvu Uprave za imovinu i katastar. Opština, tvrde, još nije dobila povratnu informaciju “na koji način će se realizovati opredijeljena sredstva od strane Ministarstva, kao ni ko će sprovoditi postupak javne nabavke za izbor najpovoljnijeg ponuđača”.
“Takođe, Ministarstvo je, tokom ljeta, Opštini uputilo zahtjev za obezbjeđivanje dodatnih 16.000 eura za tu namjenu. Opština je taj iznos predvidjela kapitalnim budžetom”, tvrde iz Bakićevog kabineta.
Treneri KK “Gorštak” objašnjavaju da im jedini izazov nije neuslovnost prostorije u kojoj treniraju. Tvrde da su jedni kolašinski klub čiji odlazak na takmičenja finansiraju najvećim dijelim roditelji članova.
Roditelji finansiraju, djeca osvajaju medalje
Vlahović skreće pažnju na činjenicu da od Opštine godišnje dobijaju nešto više od 4.000 eura, a to je, kaže on, premalo.
“Tako je zahvaljujući potpuno pogrešnim kriterijumima, propisanim Pravilnikom o sufinansiranju sportskih organizacija. Pored svih naših uspjeha, zbog tih kriterijuma, budemo četvrti ili peti klub po iznosu sredstva koje dobijamo. Godinama čekamo promjenu Pravilnika i sada smo od predsjednika Opštine dobili obećanja da se sredstva namijenjena za podršku sporta neće raspoređivati dok kriterijumi ne budu promijenjeni”, objašnjava Vlahović.
Velika je teškoća, tvrdi on, i to što opštinski autobus koji su koristili ranije, kao najjeftiniji način za odlazak na takmičenja, više nije u funkciji. Prevoz takmičara organizuju u saradnji sa roditeljima. Privatnim automobilima mlade karatiste su vozili čak i na tamičenja u Sloveniju i Italiju.
Teško je nabrojati sve medalje koje su kolašinski karatisti osvojili na raznim međunarodnim takmičenjima, naročito od 2005. godine. Marina Kovjanić, prije 18 godina bila je prvakinja Evrope, a Suzana Mirković treća. Tako su od tri medalje koje su osvojili reprezentativci, državne zajednice Srbije i Crne Gore, dvije završile u Kolašinu. Poslije toga uspjesi su se ređali, pa je prvu medalju za samostalnu državu osvojila, takođe, takmičarka kolašinskog KK “Gorštak” Slađana Kršikapa, koja je bila treća na prvenstvu svijeta. U klubu se s ponosom sjećaju i velikih uspjeha Janice Mijatovići i Strahinje Rajkovića...
Ove godine mladi karatisti su donijeli u rodni grad devet “balkanskih” medalja, a na skoro svim turnirima bili su u generalnom plasmanu među tri najuspješnija kluba. Izuzetno uspješnu godinu krunisala je zlatna medalja Katarine Đukić, sa nedovano održane Svjetske lige u Veneciji.
Bonus video:
