Povodom 20. novembra Dana opštine Pljevlja delegacije lokalne samouprave, boračkih i političkih organizacija položili su vijence na spomenik palim borcima u borbi protiv fašizma na Stražici.
Kao i prethodnih i ove godine to su uradili u dvije kolone. U 10 časova vijence su položili i predstavnici Skupštine opštine Pljevlja na čelu sa predsjednicom Jovanom Tošić, predstavnici boračke organizacije OBNOR-a 1941-1945, i predstavnici dijela vladajućih političkih partija u Pljevljima.
"Mi se sjećamo onih čiji zemni ostaci počivaju u kripti spomenika njih 412. Sjećamo se imena 567 poginulih boraca iz pljevaljskog kraja u drugom i 1849 žrtava terora tokom drugog svjetskog rata", kazao je predsjednik OBNOR-a Pljevja Milenko Jović.
Sat kasnije vijence su položili predstavnici SUBNOR-a Crne Gore, UBNOR-a Pljevlja i Udruženja građana 20. novembar i opozicionih partija.
Obraćajući se prisutnima sekretar UBNOR-a Pljevlja Velibor Mitrović kazao je da se poslednjih godina prisutno "prepravljanje istorije posebno iz vremena Narodnooslobodilaškog rata i revolucije".
"Lokalni parlament donio je odluku da dan opštine bude 27. oktobar Petkovdan 1912. godine kada je srpska vojska oslobodila Pljevlja od turskog ropstva Najnovija istorijska istraživanja ukazuju na to da se tog datuma u Pljevljima nije ništa dešavalo. Niko ne spori pravo da građani slave taj dan kao dan oslobođenja, ali ne i kao dan opštine Pljevlja", rekao je Mitrović.
Kazao je da je početkom novembra 1944. godine treća sandžačka brigada vodila svakodnevne borbe sa njemcima, četnicima, nedićevcima i muslimanskom milicijom na putnom pravcu Pljevlja -Prijepolje.
"U tim borbama njemcima i njihovim pomagačima nanijeti su veliki gubici a i brigada je imala takođe velike gubitke. Njemci sa oko 200 četnika zauzeli su Pljevlja 8. novembra 1944. godine, a grad je napustilo veći broj pljevaljskih porodica koje su se sa Trećom sandžačkom brigadom povukle u rejon Potpeća i Zekavica odakle su branili putne pravce Pljevlja - Žabljak i Pljevlja - Bijelo Polje i odbijali napade od pravca Pljevalja prema slobodnoj teritoriji. Do 17. novembra 1944. godine u Pljevljima i bližoj okolini okupilo se oko šest hiljada srbijanskih četnika, četnika iz durmitorskog kraja, lokalnih četnika i nedićevaca koji su držali Pljevlja da bi obezbijedili njemačkim trupama povlačenje preko Pljevalja i Čajniča za BIH sa kojima su i oni namjeravali da bježe zbog zločina koje su počinili širom Srbije i Crne Gore, a za koje su morali odgovarati. Dok se četnici nisu bili još konsolidovali 37. divizija u sklopu iste Treća sandžačka brigada napala je Pljevlja 18. novembra 1944. godine. Poslije žestokih borbi u gradu i okolini koje su trajale do 19. novembra slomljen je neprijateljski otpor i Pljevlja su konačno oslobođena. Tom prilikom brigada je nanijela neprijatelju gubitke od oko 150 mrtvih i 200 ranjenih četnika. Zaplijenila je ogromnu količinu naoružanja, mnunicije i druge ratne opreme, novca sanitetskog materijala...“, rekao je Mitrović
Brigada je u toj borbi, dodao je on, imala devet poginulih i 16 ranjenih boraca.
„Poslije odlobođenja Pljevalja brigada je odbacila četnike prema Čajniču i Goraždu, a na putnom paravcu Pljevlja - Prijepolje u mjestu Savin lakat 25. novembra 1944 godine izbacila iz stroja 600 njemačkih vojnika čime je trajno osujetila njihov pokušaj da se iz doline lima probiju ka Pljevljima“, rekao je Mitrović.
Bonus video:
