Naučnici tvrde da tehnike kloniranja primjenjene u filmu Stivena Spilberga "Park iz doba jure" iz 1993. ne mogu da se dogode u stvarnosti, jer nasljedni materijal ne bi mogao da preživi.
U filmu, Ričard Atenborou i njegov naučni tim su izvukli DNK dinosaurusa starog 80 miliona godina iz komarca koji je sisao njegovu krv i umro zarobljen u ćilibaru. Primjenom genetičkih podataka oni su uspjeli da ožive davno izumrla stvorenja.
U novoj studiji sprovedenoj u Australiji tvrdi se da čak i najočuvanija drevna DNK ne bi mogla da preživi toliko dugo. Naučnici su zaključili da DNK ne može da opstane više od 6.8 miliona godina, a poznato je da je većina dinosaurusa izumrla pre oko 65 miliona godina.
Najstariji do sada povraćeni uzorci DNK, iz biljaka i insekata pronađenih u dubinama ledenih ploča Grenlanda, datiraju 800.000 godina unazad
Na temperaturi od minus pet stepeni Celzijusovih, posljednji djelovi DNK u kosti razložili bi se nakon 6.8 miliona godina.
"Ali, verovatno se iz oko milion godina starog uzorka u zamrznutim uslovima može izvući smisleni djelić DNK i nešto uraditi sa njim", objašnjava Majk Bans, iz Laboratorije za drevnu DNK pri Univerzitetu Murdok u Pertu.
"Polu-život" DNK
Najstariji do sada povraćeni uzorci DNK, iz biljaka i insekata pronađenih u dubinama ledenih ploča Grenlanda, datiraju 800.000 godina unazad, ali je – do sada – vrijeme trajanja DNK bilo misterija.
Istraživači Univerziteta Murdok uspjeli su da odrede koliko vremena treba DNK da se razloži na osnovu poređenja ostataka DNK iz ogromnog uzorka, starosti od 600 do 8.000 godina, uzetog od tri vrste moa ptice, izumrlog stvorenja sa Novog Zelanda.
"Možemo da predvidimo da će se djelovi DNK dovoljne dužine očuvati u zamrznutoj fosilnoj kosti u periodu od oko milion godina"
"Kosti moa ptica omogućile su nam da proučimo uporedno razlaganje DNK jer dolaze iz različitih doba, iz regiona u kome su te vrste živjele u istim uslovima u okolini", kaže Bans.
Na osnovu tih uzoraka, naučnici su procijenili da DNK ima “polu-život” koji traje 521 godinu, kada se čuva na 13,1 stepeni Celzijusovih. To znači da će se pola veza u DNK razložiti nakon 521. godine, pola od preostalih će trajati još 521 godinu i tako dalje.
"Ako je stopa razlaganja tačna, mi onda možemo da predvidimo da će se djelovi DNK dovoljne dužine očuvati u zamrznutoj fosilnoj kosti u periodu od oko milion godina", kaže Bans.
To znači da se bilo koja DNK dinosaurusa davno razložila i da je stoga nemoguće u budućnosti klonirati ova stvorenja iz pronađenog uzorka.
Bonus video:
