Nikšićanin Milan Živković, jedini je crnogorski inženjer za performanse vazduhoplova. U mladosti je želio da bude pilot, ali je nakon srednje tehničke škole, kao đak generacije, upisao Mašinski fakultet u Podgorici, smjer primijenjena mehanika i konstruisanje.
“U pilotsku priču ulazi se rano, a ja to nijesam mogao zbog finansija i teških devedesetih. Zato sam, nakon završenog Mašinskog fakulteta u Podgorici, odlučio da uđem u svijet vazduhoplovstva sa one strane sa koje sam mogao, a to je bila tehnička struka, pa sam u Beogradu završio i Mašinski fakultet, smjer vazduhoplovstvo”, priča za “Vijesti” Živković, magistar tehničkih nauka iz oblasti vazduhoplovstva.
Kao pripravnik zaposlio se u kompaniji “Montenegro airlines” gdje počinje njegov profesionalni uzlet - od pripravnika, preko asistenta vazduhoplovnog dispečera, do dispečera i glavnog inženjera za performanse vazduhoplova.
“Posao glavnog inženjera za performanse podrazumijeva proračun performansi aviona, tj. mogućnosti aviona da polijeću i slijeću na razne aerodrome, jer je svaki aerodrom specifičan, kako po pitanju dužine same piste, tako i po pitanju prepreka koje treba nadvisiti, a koje se nalaze u pravcu putanje aviona”, objašnjava Živković.
Pored posla inženjera, radi i kao vazduhoplovni dispečer, a ovaj posao, takozvanog “kapetana na zemlji”, podrazumijeva organizaciju i vođenje saobraćaja na dnevnoj bazi, izradu navigacionih planova, proračun goriva za svaki let, kao i održavanje brifinga sa posadom aviona pred svaki let.
“U 'Montenegro airlinesu' dosta ulažu u kadar, pa sam tako završio veći broj kurseva. U našem Centru za obuku vazduhoplovnog osoblja završio sam obuku za dispečera uz četvoricu kolega. Bili smo prvih pet vazduhoplovnih dispečera u Crnoj Gori koje je školovala kompanija. Završio sam i tehnički kurs za održavanje embraera”, kazao je Živković.
Onda je, priča Živković, uslijedio put za Brazil gdje je u Embraerovom centru za edukaciju u San Žoze dos Kamposu završio dva kursa, 2013. i 2016. godine.
“Boravak u Brazilu mi je značio mnogo, jer sam stekao veliko znanje i iskustvo. U okviru kursa smo bili i u posjeti fabrici, tako da sam se na licu mjesta upoznao kako se avioni proizvode”, kazao je vazduhoplovni inženjer, dodajući da mu je omiljeni tip aviona “embraer 195”.
“Odgovornost na poslu je velika jer, u neku ruku, od vas i vašeg posla svaki dan zavise životi ljudi i materijalna imovina velike vrijednosti. Međutim, ta odgovornost posao čini interesantnijim”, kazao je Živković, koji se često, kao član posade, nađe i u pilotskoj kabini jer njegov posao podrazumijeva i česte posmatračke letove. Oni su ujedno i jedan od uslova za produženje licence.
Živković radi i kao predavač na obukama pilota i stjuardesa na predmetima teorija letjenja, performanse, masa i centraža vazduhoplova za šta ga je angažovao Centar za obuku vazduhoplovnog osoblja “Montenegro airlinesa”.
Prvi put rerutirao let u Tirani
Živkovićevo “vatreno krštenje” bio je let u Tirani koji je morao da rerutira.
“Ruta po kojoj je avion bio prijavljen je u tom momentu bila neprohodna, pa sam morao da zaobiđem neke oblasti i rerutiram let. To je bio prvi put da sam morao da uradim rerutiranje i jedva sam čekao da čujem da je avion bezbjedno sletio”, kazao je Živković.
Ponosan što je iz Nikšića, grada koji je odgajio brojne pilote
Živković je ponosan što potiče iz Nikšića, grada koji je, prema njegovim riječima, dao veliki broj vazduhoplovnih kadrova, pilota, mehaničara, inženjera i stjuardesa.
“Maltene nema nijednog kontinenta gdje nema pilota koji su porijeklom iz Nikšića”, istakao je Živković.
Priznaje da bi posao mijenjao samo ako bi to bilo u interesu njegove porodice. Visine su ga toliko opčinile da se nada da će ljubav prema vazduhoplovstvu prenijeti i na sinove.
“U ovom poslu sam doživio toliko lijepih trenutak da ih je teško pobrojati. Ružnih nije bilo, ali ima manje i više teških. Kada bih vrijeme mogao da vratim opet bih izabrao isto”, rekao je Živković.
Bonus video:
