Za člana predjedništva Pozitivne Crne Gore Emina Durakovića promjena na čelu Ministarstva saobraćaja neće značiti nikakvu suštinsku promjenu jer će politika ostati ista.
“Neka ministarstva su praktično vlasništvo pojedinih partija, pa se radi po principu „sjaši kurta da uzjaše murta“, problemi se produbljuju, a smanjuje transparentnost i kontrola rada”, kaže Duraković.
Ključni problem svih podsektorskih politika, kada je riječ o saobraćaju, kako tvrdi Duraković je što premijer, ministri i direktori javnih preduzeća nemaju viziju.
“Tako je priča o autoputu vraćena nekoliko godina unazad i vlada ne zna da li će ga uopšte i graditi. Jedina smo država u Evropi van TEN-T mreže koridora, bez ijednog smo kilometra autoputa, projekat je doživio fijasko, a niko za to nije odgovarao. Sad bi trebalo sve odgovornije i profesionalnije osmisliti i pripremiti projektno-tehničku i drugu dokumentaciju. Nadamo se u naše evropske partnere i nekog ozbiljnog strateškog partnera, pošto privatno-javno partnerstvo ostaje jedini mogući model izgradnje”, rekao je Duraković “Vijestima”.
Kada je riječ o vazdušnom saobraćaju, Duraković smatra da je situacija u nacionalnoj aviokompaniji neodrživa i da je njena likvidnost ozbiljno ugrožena visokim zaduživanjem koje se ne koristi za razvoj nego za gašenje tekućih požara.
“Proces restrukturiranja ne može da se završi godinama, a najveću štetu trpe korisnici usluga koji i pored ogromne državne pomoći plaćaju preskupe aviokarte. Postepena privatizacija, ozbiljno strateško partnerstvo i dovođenje neke low cost kompanije pravci su kojima se mora kretati u korist svih korisnika usluga i zaštite nacionalnih interesa. Aerodromi kao porodično–partijska kompanija SDP-a ima monopolski položaj, što uz lošu i revanšističku politiku prema ionako lošoj nacionalnoj aviokompaniji dodatno usložnjava problem koji se na kraju svaljuje na leđa građana koji plaćaju visoke aerodromske takse”, napominje Duraković.
On dodaje da kaže da je pred novim ministrom dosta posla i u željeznici: “Željeznicu, čija transformacija nije završena, karakteriše nizak nivo bezbjednosti, nedovoljno korišćenje kapaciteta, nekonkurentnost i loša povezanost sa regionalnim transportnim tokovima koja je uslov njene održivosti. I pored pompeznih najava, nijesmo privukli nijednog značajnog partnera. Smatram da sve snage moramo usmjeriti u modernizaciju pruge Bar – Vrbnica, koja zajedno sa autoputem Bar – Boljari, uz povezivanje sa Beogradom, mora biti saobraćajno-transportna kičma Crne Gore”.
Prema Durakovićevim riječima, most Verige i jadransko – jonski autoput su dnevnopolitičke manipulacije vladajućih elita: “Oba projekta imaju svoje moguće alternative, saobraćajno i ekološki prihvatljivije koje treba ozbiljno pripremati za budućnost – tunel ispod Bokokotorskog zaliva i brza saobraćajnica Herceg Novi - Ulcinj, sa obilaznicama oko gradova”.
Novi terminal spas za Luku Bar
Duraković kaže da je Luka Bar i njen najatraktivniji dio - Kontejnerski terminal, gotovo atrofirala sa veoma teškom misijom da zauzme poziciju čak i lokalnog igrača.
“Transformacija po modelu land-lord nije izvedena do kraja na valjan način. Kad vam se na tender za privatizaciju za, svuda u svijetu, najatraktivije djelove luke, kao što su kontejnsrski terminali, dva puta ne javi niko ozbiljan, znači da ste vi neozbiljan partner na tržištu.
Bez čvršće veze izveđu luke, željeznice i drumskog transporta, budućnost ovih sistema je više nego sumorna. Izgradnja novog kontejnerskog terminala u Baru, na principu privatno-javnog partnerstva sa nekim velikim kontejnerskim operatorom otvorio bi perspektive luci Bar kao potencijalnom transhipment centru jadranskog basena”, ocjenjuje Duraković.
Bonus video:
