Evropski sud za ljudska prava donio je presudu u predmetu Raspopović i drugi protiv Crne Gore, u kojoj je utvrđeno da je dužina trajanja postupka bila prekomjerna i da nije ispunila zahtjev „razumnog roka”.
Evropski sud za ljudska prava je utvrdio povredu člana 6 stav 1 Konvencije i dosudio svakom podnosiocu predstavke novčani iznos na ime nematerijalne štete, troškova i izdataka i odbacio ostatak zahtjeva podnosilaca predstavke za pravičnim zadovoljenjem.
Raspopvić i drugi protiv Crne Gore obuhvata tri predstavke i to: Raspopović protiv Crne Gore, Bulatović i Đukić protiv Crne Gore, i Gardašević protiv Crne Gore, ali je u konkretnom slučaju zbog istog činjeničnog i pravnog stanja, Evropski sud smatrao prikladnim da ih ispita zajedno u jednoj presudi.
„Sve tri predstavke su Kancelariji zastupnika komunicirane kao „WECL“ predmeti („well established case-law“), pa ih je Evropski sud ispitivao u odnosu na član 6 st.1 Evropske konvencije, odnosno isključivo ispitujući dužinu trajanja postupka u konkretnim predmetima koji su se vodili pred nacionalnim organima. U „WECL“ predmetima za činjenični i pravni osnov predstavke Evropski sud ima već dobro ustanovljenu sudsku praksu i malo je vjerovatno da će doći do odstupanja od te prakse“, navodi se u saopštenju zastupnice za ljudska prava pred Evropskim sudom Valentine Pavličić.
Evropski sud je u navedenoj presudi ponovio da razumnost dužine trajanja postupka i da ona mora biti procijenjena u odnosu na složenost predmeta, ponašanje podnosilaca predstavke i relevantnih organa, kao i od kakvog je značaja predmet spora za podnosioce predstavke.
„Prilikom ispitivanja cjelokupnog materijala koji mu je dostavljen, Evropski sud nije našao nijednu činjenicu ili argument koji bi ga mogao ubijediti da donese drugačiji zaključak o prihvatljivosti i osnovanosti ove žalbe“, ističe se u saopšenju.
U predmetu Raspopović protiv Crne Gore, podnosilac predstavke se žalio na prekomjernu dužinu trajanja parničnog postupka koji je pokrenut 16.09.2003.godine pred Osnovnim sudom u Podgorici, a okončan presudom Vrhovnog suda Crne Gore od 09.06.2011.godine.
„Evropski sud je utvrdio da se u konkretnom predmetu, dužina postupka ima računati od 3. marta 2004.godine, tj. od dana stupanja na snagu Konvencije u odnosu na Crnu Goru, pa je ispitujući okolnosti predmeta, utvrdio da je dužina parničnog postupka u trajanju od 7 godina, 3 mjeseca i 6 dana na 3 nivoa nadležnosti bila očigledno prekomjerna, zbog čega je utvrdio povredu člana 6 stav 1 Konvencije. Podnosiocu predstavke je po tom osnovu dosudio pravično zadovoljenje u iznosu od 900,00 eura na ime nematerijalne štete i 500,00 eura na ime troškova postupka“, navodi se u saopštenju.
U predmetu Bulatović i Đukić protiv Crne Gore, tri podnosioca predstavke su se žalila na prekomjerno trajanje parničnog postupka koji je trajao od 28.01.1988. godine kada su podnijeli tužbu Opštinskom sudu u Titogradu, a okončan presudom Vrhovnog suda Crne Gore 09.05.2012.godine.
„Evropski sud je utvrdio da se u konkretnom predmetu, dužina postupka ima računati od 3. marta 2004.godine, tj. od dana stupanja na snagu Konvencije u odnosu na Crnu Goru, pa je ispitujući okolnosti predmeta, utvrdio da je dužina ostavinskog postupka u trajanju od 8 godina, 2 mjeseca i 6 dana na 3 nivoa nadležnosti bila očigledno prekomjerna“, saopšteno je iz kancelarije zastupnice Crne Gore pred Evropskim sudom.
Zbog navedenih okolnosti utvrdio je povredu Konvencije i po tom osnovu dosudio pravično zadovoljenje u iznosu od po 1.200,00 eura na ime nematerijalne štete i 100,00 eura na ime troškova postupka.
U predmetu Gardašević protiv Crne Gore, podnositeljka predstavke se žalila na prekomjernu dužinu trajanja parničnog postupka koji je pokrenut 27.03.1998.godine pred Osnovnim sudom u Podgorici, a okončan presudom Vrhovnog suda Crne Gore od 23.10.2012.godine.
„Evropski sud je utvrdio da se u tom predmetu, dužina postupka treba računati od 3. marta 2004.godine, tj. od dana stupanja na snagu Konvencije u odnosu na Crnu Goru, pa je utvrdio da je dužina parničnog postupka u trajanju od 8 godina, 7 mjeseci i 21 dan na 3 nivoa nadležnosti bila očigledno prekomjerna, zbog čega je utvrdio povredu člana 6 stav 1 Konvencije“, navodi se u saopštenju.
Podnositeljki predstavke je po tom osnovu dosudio pravično zadovoljenje u iznosu od 1.000,00 eura na ime nematerijalne štete i 100,00 eura na ime troškova postupka.
„Navedena presuda je postala pravosnažna danom donošenja i protiv nje nije dozvoljena žalba“, zaključuje se u saopštenju zastupnice Crne Gore pred Evropskim sudom za ljudska prava Valentine Pavličić.
Bonus video:
